Waar komen de woorden vandaan?

Gister las ik in een boek over Human Design een interessant stukje over het verschil in herkomst van gesproken woorden. Het klinkt zo logisch, maar ik heb er nooit zo bij stil gestaan dat dit belangrijke informatie is voor zowel zender als ontvanger. En dat hiermee eens te meer duidelijk wordt waarom communicatie soms zo moeizaam kan verlopen.
De bronnen, de bedenkers, de motoren van de woorden die De Human Design onderscheidt (deze wijken overigens wat af van de namen en functies van de chakra's), zijn:
- de mind (het denken)
- het g-centre (het zelf)
- het hart (ego, daadkracht en wilskracht, het bewijzen)
- het zonnevlecht (de emoties)
- de buik (de basis, de Boeddha)
- de milt (de intuïtie en lichaamsbewustzijn)

Iemand die bijvoorbeeld spreekt vanuit het g-centre zal er waarschijnlijk veel meer moeite mee hebben om feedback te ontvangen, dan iemand die spreekt vanuit de mind. In het eerste geval is het een aanval op het zelf of het zijn. Dat voelt anders aan dan het krijgen van een weerwoord op het denken. En wat als je zelf een denker bent en iemand reageert vanuit zijn of haar emoties. Een lastig gegeven om de juiste verbinding te maken. Zo zijn er vele bedreigende combinaties te bedenken en daarmee even zoveel aspecten waar de communicatie mis kan gaan. Mijns inziens is het belangrijk voor jezelf om te weten, welk centrum jouw natuurlijke motor is en vandaaruit proberen te spreken. Door bij dit gegeven stil te staan, weet je waar zowel de valkuilen, kansen en bedreigingen bij jezelf en ook bij anderen in communicatie te voorschijn kunnen komen. En bij jezelf blijven is natuurlijk al een hele kunst op zich.