Een zaak van het hele gezin

In een paar opstellingen die ik in de afgelopen tijd begeleidde werd het eens te meer duidelijk hoe belangrijk het is om bij een abortus, miskraam of vroegoverlijden gezamenlijk te rouwen en de dochter of zoon, broer of zus een plek te geven. Hiermee kan iedereen de plek innemen die hem of haar toe behoort en wordt er voorkomen dat er om deze reden gedoe ontstaat. Allereerst gaat het erover dat de vader en moeder samen hun rouwproces doorlopen en als ouders de zorg voor het overleden kindje op zich nemen. Als er al andere (oudere) kinderen zijn, dan worden zij er bij voorkeur direct bij betrokken (en anders kort daarna). Het is voor hun belangrijk om te weten dat zij een broertje of zusje hebben, die fysiek niet in een aards jasje zal zitten, maar er wel bijhoort. Ook zullen de kinderen op deze manier het (soms niet getoonde) verdriet van hun ouders beter begrijpen. Een zorgvuldig en gezamenlijk proces in een vroege fase voorkomt dat er in een latere fase ongewenste dynamieken ontstaan. Want als de ouders het overleden kindje geen plek geven, dan zal één van de andere kinderen deze vaak ondankbare taak uit liefde voor het systeem op zich nemen, met alle gevolgen van dien.