Schrijfvrij

Al bijna een jaar schrijf ik nagenoeg dagelijks op dit blog. Om geïnspireerd te blijven en mezelf ook weer te voeden, volgt na een tijd van werken, een tijd van uitrusten en energie opdoen. Daarom geef ik vanaf vandaag mezelf anderhalve week "schrijfvrij". Jullie zullen het even zonder mijn "Dagelijkse Voeding" moeten doen. Een soort dieet dus?!
Voel je vrij om door te reageren op dit blog gedurende mijn off-line zijn, het stokje van me over te nemen. Ik wens je veel plezier en wijsheid toe.

Lunchen in de buitenlucht

Gister was het voor het eerst dit jaar zover. De tafels en banken konden weer naar buiten om met een trainingsgroep te lunchen voor het Bolwerk in de zon. Dit geeft altijd zo'n gevoel van ruimte en vrijheid.
Aangezien ik al van jongs af aan een echt soepmens ben; ik wilde na school altijd liever soep dan snoep, ontbrak dit gerecht ook gister niet. Dit keer stond courgettesoep op het menu.

Recept
1 courgette
1 ui
1 teentje knoflook
bloem
boter
koksroom
groentebouillon
ei
witte wijn
peper
zout
paprikapoeder
chilipoeder

Werkwijze
Smoor in 40 gram boter de fijngesneden courgette, ui, knoflook en boter. Voeg 40 gram bloem toe (glad roeren). Aanvullen met ca. 1,5 liter groentebouillon. Roer er een geklutst ei doorheen. Op smaak brengen met witte wijn, koksroom, peper, zout, paprikapoeder en chilipoeder. Eventueel kun je nog croutons toevoegen.

Helende reis

Gister heb ik onder begeleiding van Kim Schweizer een helende reis gemaakt. Deze innerlijke reis gebaseerd op het gedachtegoed van Brandon Bays maak ik ongeveer een keer per jaar om de patronen die zich op celniveau hebben vastgezet, los te tikken en in beweging te brengen. Het was een indrukwekkende ervaring waarbij ik op een soort Gordiaanse knoop stuitte. Bijzonder om te merken hoeveel gebeurtenissen op totaal verschillende momenten in mijn leven met elkaar verbonden blijken te zijn en hoe de Nienke's van de verschillende leeftijden op hun eigen manier gedeald hebben met bepaalde terugkerende thema's. Ik heb in elk geval weer genoeg inzichten opgedaan, die vragen om de komende tijd geïntegreerd te worden in mijn bewustzijn.

Dalai Lama ereburger van Parijs

Nu.nl meldt vanochtend dat de Dalai Lama tot ereburger van Parijs is uitgeroepen. Nos Teletekst voegt hier aan toe dat de Dalai Lama nog niet officieel gereageerd heeft.
Bij dit soort berichtgeving, juist in deze tijd, waarin de spanningen tussen verschillende landen en volkeren al opgelopen is, klinkt mij dit als olie op het vuur gooien. Gaat het hier over een split of een toenadering? Aan de ene kant zijn wereldleiders bezig om banden aan te halen of te bemiddelen en aan de andere kant lijkt het alsof in dat zelfde land acties ondernomen worden om deze verzoeningspoging te ondermijnen door de stop van het bad er in één ruk uit te trekken.
Vanuit systemisch perspectief vind ik het interessant om oordeelloos te onderzoeken welke krachten en tegenkrachten hier spelen en wat voor dynamieken hierdoor ontstaan. Wat zijn de gevolgen op mondiaal niveau, wie bestuurt nou wie, wat is actie en reactie en waar leidt dit alles toe? Er vanuit gaande dat niets voor niets gebeurt, geloof ik dat ik even op een afstand op de tribune plaats ga nemen om vanuit metacommunicatie het vervolg waar te nemen en te proberen om de "logica" te begrijpen en doorgronden.

Met welke blauwdruk(ken) moet je leren leven?

In het kader van de workshopcyclus "De Weg-Inn-Verandering" gaan we vanavond aan de slag met de blauwdrukken waar je in je leven rekening moet houden. Als uitgangspunt wordt gebruik gemaakt van Numerologie, de Tzolkin, Astrologie en Human Design. Het is interessant om deze oude wijsheden te gebruiken en zo op basis van alleen al je geboortedatum veel informatie over jouw persoonlijkheid te vergaren. Hierbij gaat het wat mij betreft niet alleen over het feest der herkenning, maar juist dat deel waar de weerstand voelbaar is. Dat zijn meestal de aangepaste eigenschappen, defensiemechanismen en de aspecten waar je nog niet of niet meer bij jezelf bent. Ik ben benieuwd welke ontwikkelpunten dit iedereen oplevert. Mij heeft het in elk geval weer mijn ogen doen openen.

Geef kinderen hun spel terug!

Vanochtend stond ik aan de lijn bij een voetbalwedstrijd van jongetjes van 10. Ik vroeg me werkelijk waar af, wie nu aan het sporten waren de ouders of de kinderen en wie het erger vonden dat de (kampioens)wedstrijd verloren werd. Het gemopper tegen de scheidsrechter kwam van de kant en niet vanuit het veld. Het leek wel of er 11 coaches waren die zo hard schreeuwden, dat diegene die er voor aangesteld is nauwelijks boven het geweld uit kon komen. En dan waren er ook nog eens teleurgestelde ouders die gefrustreerd het voetbalcomplex verlieten voor het laatste fluitsignaal. Vind je het gek dat kinderen soms slecht tegen hun verlies kunnen. Het dealen met eigen tegenslagen is één, maar het moeten opboxen tegen de gemiste kansen van de vorige generatie is een veel grotere opgave. Systemisch gezien een interessant gegeven. Ik ben benieuwd wanneer de ouders zelf een coach opzoeken en verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen thema's, zodat de kinderen weer vrij zijn om te spelen.

Hoogopgeleide heeft het te druk voor zelfontwikkeling

Financieel Management publiceert de resultaten van een onderzoek dat uitgevoerd is door het TNS Nipo en Getronics Pink Roccade. De strekking hiervan is, dat hoogopgeleiden te weinig tijd ervaren om zich bezig te houden met zelfontwikkeling. Voor de nieuwkomers op de arbeidsmarkt staat 73 % achter dit statement, voor diegene die al langer dan 10 jaar werken is dat 56 %.
Mijn ervaring is dat mensen zich meer druk maken dan ècht druk zijn. Het is een soort pose die hoort bij het kuddediergedrag. Hierdoor wordt geen afstand genomen van het werk.
Pas als je daar toe in staat bent en even tegen de stroom inzwemt, realiseer je je dat achterover gaan zitten en een moment van zelfreflectie nemen eerder tijd oplevert dan tijd kost. Een vorm van overgave, die ook confronterend is, omdat je dan oog in oog met je eigen schaduwkanten komt te staan. Dus eigenlijk een soort kruispunt, wil je werkelijk weten wie je bent, hoe je handelt en welk defensiemechanisme je drijfveer is of blijf je nog liever even op de vlucht met daarmee de mogelijkheid om de verantwoordelijkheid bij anderen te leggen.

Voor bloggers de dood of de gladiolen

Dat is de titel van een artikel dat vanmiddag in de Volkskrant-middageditie te lezen is. Aangezien Amerika in korte tijd bijna 3 beroepsbloggers verloor door een hartaanval, worden er vraagtekens gezet of deze professie wel zo gezond is.
Ik moet toegeven soms kost het wel eens moeite om een geschikt onderwerp te vinden en iets streberigs in mij kan het dan toch niet laten om een dagje over te slaan. Maar slapeloze nachten heb ik gelukkig nog niet gehad van deze "Dagelijkse Voeding". En als ik dan even geen inspiratie heb, dan blijkt altijd dat het "voedsel" dichterbij ligt dan waar ik in eerste instantie aan het zoeken ben.
Als je bewust leeft dan zie je de details van al het moois om je heen en dat is de moeite waard en inspirerend om met anderen te delen.

In blije verwachting

Ken je dat gevoel, dat je iets nieuws hebt gecreëerd waarbij je veel energie in de voorbereiding hebt gestopt. En dan is daar in een keer de dag waarop de uitvoering een feit gaat worden. Die blije spanning om te gaan ervaren of de voorpret die je gehad hebt ook door de deelnemers gedeeld wordt. Klopt het programma, is er voldoende afwisseling en diepgang en hoe is het gesteld met het improvisatievermogen. Vandaag heb ik zo'n dag. De workshop Waarnemen-Inn-Bedrijfsenergie" wordt gelanceerd. Mijn creatie ziet voor het eerst voor het "grote" publiek het daglicht. Ik heb er erg veel zin in en ben er helemaal klaar voor. Wens jou ook een creatieve, in blije verwachting dag toe!

Overgave

Wat is het toch een klus als je fysieke lichaam je uiteindelijk tot rust dwingt als je de spirituele, mentale en emotionele signalen vanuit je defensie- en/of overlevingsmechanisme genegeerd hebt. Voor al diegene die zich hier in herkennen: maak contact met je lichaam en luister goed naar wat het te vertellen heeft. Het brengt je bij je schaduwzijden en daarmee je heelheid.

Een dagje ouder

Zaterdagmiddag kwamen we bij elkaar aan de Waalkade in Nijmegen. Sommige had ik al niet meer gezien sinds juli 1978, de dag dat wij onze afscheidsmusical deden van de lagere school. Iedereen was steviger en dikker geworden en natuurlijk een jaartje ouder, maar het kostte weinig moeite om de namen bij de personen te plaatsen en zelfs adressen en geboortedata ploptten weer binnen. Eerst was het wat onwennig om zo'n kleine 30 jaar te overbruggen, maar uiteindelijk gingen de gesprekken over het leven, persoonlijkheidsmodellen en dromen die er nog liggen voor de toekomst. Ook werd er volop terug geblikt op die 6 jaar, die zo wezenlijk geweest zijn voor de vorming van wie ik nu ben. De herinneringen die de anderen aan mij hadden over wie ik toen was, wat ik deed en welke rollen ik op me nam, gaven me weer inzicht in de patronen, waar ik zo graag vanaf wil. En elke keer komt de tekst van Roemi weer naar voren: keer terug, keer terug, keer terug naar huis. Dank jullie wel voor deze mooie ontmoeting.

Familiegeheimen

In opstellingen komen regelmatig familiegeheimen aan het licht. Het betreft doorgaans goed bewaarde en soms ook zwaarbevochten geheimen over gebeurtenissen of overtuigingen waar schaamte over bestaat. Hierbij kan sprake zijn van overlevering over meerdere generaties. Zolang als een geheim niet (openlijk) erkend wordt, kan het systeem niet heel worden en zullen er één of meerdere leden van het systeem niet in hun eigen kracht komen.
Ik ben benieuwd wat dit betekent voor alle mensen die hun geheimen delen op briefgeheimen.nl.

Een teken van boven?

Nadat ik met een groep een vijfdaagse training "Coach-Inn-Systemen had afgerond, stond ik nog even te genieten van de laatste avondzon in mijn tuin. Ik mijmerde over afscheidnemen, altijd weer een "slik-moment", al zie ik de meeste deelnemers nog wel een keer op een ander moment. Het is toch een fase die afgesloten wordt. Ik maak dan ook altijd van de gelegenheid gebruik om terug te kijken op de trainingsdagen en me weer te beseffen hoeveel ik leer van de vragen die gesteld worden, de opstellingen die in de ruimte ontstaan en de eigen stijl die mensen laten zien. Dankbaar maakte ik nog even contact met "Oma", een klimroos waar ik vorige jaar als eens over schreef. Deze roos heb ik ooit samen met mijn oma geplant in haar voorlaatste levensjaar. Bij het verpotten in de tuin, hakte ik de wortels dusdanig door, dat ik altijd gedacht heb, als deze plant het weer gaat doen, dan bestaat er zo iets als "meer dan dit leven". En hij ging weer in bloei. Vanmiddag bekeek ik de roos van dichterbij en wat schetste mijn verbazing. Tussen de roos stond in een keer een aarbeienplant, terwijl die in mijn hele tuin niet te vinden zijn. Bij de aarbeienplant moet ik altijd aan mijn moeder denken, die inmiddels alweer 13 jaar geleden plotseling overleed. Zij zorgde altijd in het voorjaar dat de aarbeienpotten gevuld werden en gaf dit ook graag cadeau aan anderen. En nu staat ze daar, helemaal omstrengeld met "Oma". Toen op dat moment ook nog "Zebra" voorbij kwam, een kat die deze naam ontleent aan de kinderen van mijn vriendin, en altijd op het toneel verschijnt als ikzelf of mijn cliënten even een duwtje in de rug nodig hebben, kon ik alleen maar denken, dit zijn tekens van boven. "Mam" heeft nu een speciaal plekje in de tuin gegeven. Een gedenkwaardig moment!

Het genot van stromend water

Vandaag heb ik heerlijk genoten van het voorjaarsweer. Ik ben bezig geweest in de tuin om, nu het grootste vriesgevaar geweken is, de pomp van de waterval weer te installeren. Ik word er altijd zo vrolijk van als het water weer stroomt en de geluiden van kabbelend water op de achtergrond te horen zijn. En het is niet alleen prettig, maar nog energiegevend ook. Hier maakt ook de leer van de Feng Shui gebruik van.
InfoNu schrijft hier het volgende over:
Volgens de Chinese visie bestaat er een onzichtbare energie of levenskracht (Chi) die overal doorheen stroomt. Wanneer de Chi vrijelijk stroomt, is de sfeer helder, geladen en stimulerend. De Chi komt binnen door de voordeur, kronkelt in een spiraalbeweging door de kamers en verlaat het huis door de achterdeur en ramen.
Kabbelend en stromend water vormen, net als een fris briesje en perfectie een krachtige Chi-bron.

De wereld is klein

Het had een reis naar Tibet zullen zijn, nu wordt het Belgie met een Tibetaans tintje. Ik wist dat de wereld klein was, maar zo klein..............

Waarnemen-Inn-Bedrijfsenergie

Deze week staat bij mij in het teken van het voorbereiden van de workshop Waarnemen-Inn-Bedrijfsenergie op 16 april a.s. Het belooft een leuke en leerzame dag te worden met veel praktische oefeningen. Je krijgt tools om waar te nemen op welke manier energiebewegingen in de onderstroom invloed uitoefenen op primaire processen, samenwerkingsverbanden en het behalen van resultaten. Dit maakt het mogelijk om de juiste interventies te plegen en de goede sturing te geven. Er zijn nog enkele plaatsen vrij, dus schrijf je snel in.

Een langzame maandagochtendstart

De Dagelijkse Gedachte van vandaag is: ga op in je werk, niet er aan ten onder. Een mooie stimulans om langzaam, maar gestaag de nieuwe week te beginnen, die rustig start en vol-speed eindigt. Ik wens ook jou dagen toe met veel mooie ontmoetingen en een gezonde groei. Heb je hiervoor nog nieuwe voeding nodig, dan kun je op bovengenoemde site jezelf een inspiratiekaart cadeau doen.

Staya Erusa 2

Enige weken geleden schreef ik op dit blog over het blad Staya Erusa dat kort daarna voor het eerst in de winkels zou verschijnen. Gister wist ik een exemplaar te bemachtigen. Met veel interesse heb ik het gelezen. Ik vind niet alle onderwerpen even diepgaand beschreven. Echter de onderwerpen die aan de orde komen, zetten je aan het denken. Het zet bij mij in elk geval aan om oude thema's weer van stal te halen en eens van een andere kant te bekijken. Het leven is toch ook net een puzzel, elke keer vind je weer een stukje.

Inspirerende Hyves

Ik kreeg vandaag van Marlies Zijlstra een uitnodiging om me aan te sluiten bij ee nieuwe creatie: Inspirerende Hyves.
Onder het motto:
Wat zie je?
wat voel je?
wat hoor je?
wat proef je?
wat denk je?
wat ervaar je?
wat inspireert je?

Is het de bedoeling om jouw inspiratie daar te delen en zo te vermenigvuldigen. Om in de rekenkundige modellen te blijven: zo wordt 1 + 1 = 3.

Leuke workshops

Gister kreeg ik een leuke nieuwsbrief van Cornalien Stolker van
Waterdrager. Zij bieden leuke workshops waarbij combinaties gemaakt worden van het werken met kleuren, schilderen en schrijven. Helaas kan ik zelf de workshopdata die in april gepland zijn niet, maar wellicht is het iets voor jou! Het is echt een aanrader.

Poppenhuis

Gister werd mijn nichtje zes jaar. Door haar verjaardag kreeg ik weer meer contact met wie ik als kind geweest ben. Ik gaf haar een barbiepop cadeau en bedacht me dat ik hiermee voor haar een wens in vervulling liet gaan, waar ik tot op mijn 35e heb moeten wachten. Elk jaar weer stond hij op mijn verlanglijstje, helaas bleef het bij het spelen met de barbies van anderen. Ik kon gister even het oude verlangen voelen.
Bij het naar bed brengen zag ik dat het oude poppenhuis waar ik vroeger veel mee gespeeld heb, opgesteld stond. Alle huisraad en poppen lagen nog in een doos. Ik kon het niet nalaten om het huis direct te gaan inrichten. Ik wist nog precies welke speeltjes mijn voorkeur hadden en zelfs ook nog waarom. Bijna blindelings werden de meubeltjes, het servies, de planten en lampen weer op hun "oude" plek neergezet. De bijbehorende verhalen plopte zomaar uit het niets op.
Toen mijn nichtje iets van zolder moest halen en onverrichter zaken zonder iets te zeggen, huilend naar beneden kwam, toen dacht ik, ja ik was ook altijd bang. Nu 35 jaar later, zag ik welke weg ik afgelegd heb om moedig te worden en toch kwetsbaar te blijven. Dank je wel Joeke voor deze waardevolle spiegel.

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand

Een tip voor zelfcoaching:

Bekijk jezelf in de spiegel
Onderzoek wat je ziet, denkt en voelt
Waar is er een gevoel van tekort in jouw systeem, jouw zijn, jouw lichaam
Keer terug naar jouw huis en ga met jezelf aan de slag om dat (lege) gat te dichten of op te vullen
Een eerste stap op weg naar onafhankelijkheid.
Het "inhuren" van anderen is dan niet meer nodig.

De diepgang van het enneagram

Het is denk ik een jaar of acht geleden dat ik voor het eerst kennismaakte met het enneagram. Na diverse testjes gedaan te hebben op Internet ervaarde ik het model als "een beetje plat". Ik kon het vooral zien als negen types (perfectionist, zorger, presteerder, romanticus, waarnemer, loyalist, levensgenieter, baas en bemiddelaar) waarin de mensheid verdeeld werd. Het voelde bijna alsof ik daarmee een soort etiketje kreeg opgeplakt.
In de afgelopen tijd, waaronder gisteravond, volgde ik eigenlijk wat toevalligerwijs een viertal workshops. Ik ontdek steeds meer hoe veelzijdig het enneagram is. Het neemt voor mij driedimensionale vormen aan. Een persoonlijkheidsmodel dat je goed in contact brengt met je schaduwkanten, fixaties en ontwikkelrichting. Daarnaast geeft het informatie over interacties met anderen. Kortom goed bruikbaar bij persoonlijke ontwikkelingsprocessen. Ik begin het echt leuk te vinden om er meer over te leren.
Dank je wel Jeannette voor alle kennis en inspiratie die je op dit gebied in de afgelopen tijd hebt overgedragen.