Samenhorigheid en verbroedering

Gisteravond was ik in de oude binnenstad van Amersfoort. Eerst gezellig een hapje eten bij Mama Roux op het Hof, daarna een afzakkertje bij Quinon op de Groenmarkt en tenslotte togen we naar het Onze Lieve Vrouweplein, het derde van de vier gezellige pleinen. Daar aangekomen hadden we gezien de dranghekken al het gevoel dat er iets stond te gebeuren in het kader van Amersfoort 750 jaar. Al snel kwam er een soort boerenkar met daarop een beeld van een paard en een aantal muzikanten die het lied van de troubadour vol ten gehore brachten, afgewisseld met de jonge stem van Fleur een 17 jarig Amersfoorts zangtalent, dat meer de moderne muziek bracht van James Blunt en Anouk. Het Vliegende Festival noemen ze zichzelf en zij hebben als thuisbasis voor deze week alle Amersfoortse wijken en de Parade achter het gemeentehuis. De wijzers van de klokketoren bewogen langzaam richting de 10 uur en uit alle straatjes die op het plein uitkomen, kwamen mensen lopen. Er ontstond een soort gezellige en ook spannende dorpssfeer. Allemaal mensen, ieder met zijn eigen verhaal, van jong tot oud, maar op dat moment even één, benieuwd naar dat wat komen gaat. Klokslag 10 uur, kwam een soort heilige uit de kerk gevolgd door enkele herauten met lange trompetten. Er volgde een ritueel waarbij plotsklaps de kerktoren in een zee van vuurwerk, confetti en alu-slingers stond. Indrukwekkend en bijna onwerkelijk om te zien. Kort en krachtig. Aansluitend ging, terwijl het bijna donker was, een processie met licht, vaandels en fakkels met Amersfoorters en Paradeartiesten op weg naar het festival. Eén grote lange stoet.
Hoewel ik geen Amersfoortse in hart en nieren ben, voelde ik de koude rillingen over mijn rug lopen. Volgens mij HD-chart ben ik ook niet van de tribe (de stam), maar op dit soort moment voel ik altijd even de tranen van samenhorigheid,verbroedering en de kracht van rituelen achter mijn ogen branden. Zijn het mijn tranen of voel ik de emotie van de andere aanwezigen. Ach eigenlijk maakt het me niet zoveel uit, het was gewoon mooi en ik hoop dat in de wereld nog veel hartchakra's open gaan, die zorgen voor verbroedering en samenhorigheid.