Een voorzichtige start

Het is 6 juni 2007. Via via (Dick, dank je wel) kwam ik in aanraking met het fenomeen webloggen. Voor mij een hele nieuwe ervaring op de cybersnelweg. Ik voel me dan ook enigzins bleu en hoop dat hier snel verandering in komt, zodat mijn voornemen waarheid wordt, dat deze blog ook daadwerkelijk uit gaat groeien tot een dagelijkse voedingsbron voor mij en ook voor andere lezers.
Het is altijd weer bijzonder om op een bepaald (vak)gebied te ervaren hoe het is om een beginneling te zijn. Gelukkig duurt het meestal niet lang voor ik me weer als een vis in het water voel en eigenlijk niet meer weet dat ik ooit een leek was. Een kwestie van vertrouwen, doorzetten en groeien, elke keer weer.

Vanochtend las ik in de Happinez een boeiend artikel over Sophie van der Stap, een meisje van 23 die twee jaar geleden de diagnose kanker kreeg. In plaats van in de slachtofferrol te vallen pakte ze pen en papier en begon te schrijven. Inmiddels is ze al meer dan een jaar schoon. Haar tekst “Ik heb alles wat in me leefde kunnen erkennen en ben nergens in blijven hangen. Het schrijven heeft me bevrijd” spreekt me erg aan. Ik realiseer me dat ik altijd in moeilijk tijden mijn dagboek weer oppak en dat ik me dan als snel beter voel. Nu nog de kunst om ook in goede tijden de discipline op te brengen om te blijven schrijven. Wie weet welk geluk dat genereert.