Een ieder vormt een schakel in het grote geheel

Vanochtend bezocht ik Burgerzaken voor het aanschaffen van een nieuw paspoort en rijbewijs. Direct bij de ontvangstbalie bleek dat er een behoorlijke wachtrij was. Een mooie gelegenheid om mensen te kijken. De aanwezigen leken een aardige doorsnee van de (Nederlandse) bevolking te vormen. Van kind tot bejaard, allochtoon tot autochtoon, arm tot rijk, komen voor een paspoort voor een dure reis tot het ophalen van uitkeringsgelden om een broodje te kunnen kopen. Een interessant schouwspel om te aanschouwen en dat terwijl je er zelf ook onderdeel van uit maakt. Ik had bewondering voor het geduld van de dames en heren achter de loketten. Want ik bespeurde toch wel wat vormen van onbewust (en soms ook bewust) asociaal gedrag, een thema waar Sire op dit moment in haar reclamespots uitgebreid aandacht voor vraagt.
Op zo'n moment realiseer ik me weer extra dat niets voor niets is, dat de één een spiegel voor de ander is (en omgekeerd) en dat iedereen een belangrijke schakel vormt in het grote geheel. Niets is zinloos, niemand is nutteloos, iedereen is onderweg en allen vervullen een belangrijke functie die bijdraagt aan het in stand houden (het overleven) van het grote systeem. Eerlijk gezegd werd ik me vanochtend meer dan ooit bewust van de schakel die ik in dit ecosysteem vervul en mijn hart maakte een huppeltje toen ik dacht aan de plek en positie die ik op dit moment toebedeeld en/of ingenomen heb. Of ik daarmee ook al de positie inneem waarvoor ik gekomen ben, dat weet ik niet, maar voor nu ben ik een tevreden mens.