Het recept met het kooltje

Een keer per jaar ongeveer in deze tijd komt in het vat met zelfgemaakte zuurkool die in mijn schuur staat, het gefermenteerde kooltje aan de oppervlakte. Dan wordt het weer tijd voor het recept Tölltött Káposzta (gevulde kool). Het is een heerlijk gerecht, maar het roept bij mij ook altijd hele andere, speciale herinneringen op. Dat gebeurt al zodra ik het recept te voorschijn haal. Netjes uitgetypt, met op de achterkant een paar woorden geschreven door mijn moeder in haar zo karakteristieke handschrift. Dit briefje met dit recept zal ik altijd zorgvuldig bewaren. Het zouden naar later blijkt de laatste (aardse) woorden zijn die mijn moeder aan mij schreef. Een tekst die ging over de gezamelijke zuurkoolmaaltijd die wij een week later met elkaar zouden hebben en waarvoor ik dit recept zou bereiden. De volgende dag overleed mijn moeder plotseling. De maaltijd heb ik bereid, maar het eten kreeg een heel ander karakter. Ieder met zijn eigen emoties en ieder met zijn eigen gevoel. En toch was ook wel een soort feestje..... Geheel in de stijl van mijn moeder.

Het bereiden van "het recept met het kooltje" is ieder jaar weer een moment van terugkijken, herdenken, respect, dankbaarheid en ook ontroering van dat gene wat geweest is en datgene wat er nu is. Vanavond zullen wij de koolrolletjes nuttigen met vrienden, maar niet zonder een goede toost uitgebracht te hebben op mijn moeder!