Licht in de duisternis deel 2

Zoals je gister in mijn blog hebt kunnen lezen, was ik bewust op zoek naar een gedicht of tekst over licht in de duisternis. Het zal wel niet toevallig zijn dat ik gisteravond terwijl ik aan het lezen was in het boek Stilte van het hart van Paul Ferrini als vanzelf wederom op een tekst over dit onderwerp stuitte. Ik wil jullie deze passage niet onthouden, omdat ik hem treffend en in deze fase van mijn leven ook erg herkenbaar vind.
De schrijver beschrijft drie stadia van ontwikkeling. Het eerste is die van de oermens, de tweede is dat van de bewuste kennis, het derde stadium gaat over bovenbewust kennis.

Angst moet je onder ogen zien. Je moet hem aanpakken. Je moet hem tot je door laten dringen. Dat brengt de duisternis aan het licht. Dat maakt een einde aan de splitsing tussen ego en bezielende geestkracht, binnen en buiten. Het licht dat ontstaat wanneer de duisternis ten volle verkend is, is niet hetzelfde als het licht dat er was toen de duisternis werd weg geduwd. In het eerste stadium wijs je de duisternis af omdat je er bang voor bent. In het tweede stadium duw je haar weg door te proberen haar te verklaren. In het derde stadium sluit je de duisternis liefdevol in je armen en integreert haar.

Het boek bevat overigens nog veel meer mooie wijsheden, filosofieen en theorieen. Prettige voeding voor de ziel.