Little Tibet Deel IV

Na een zonovergoten zondag regent het op maandag pijpestelen. En dat terwijl we de hele dag buiten zullen verblijven op deze dag: er is een zweethutritueel gepland. Een jarenlange wens van Nienke wordt vandaag ingevuld. In de stromende regen vinden de voorbereidingen plaats. De van wilgentakken gemaakte hut staat klaar. De zweethut stelt Moeder Aarde (Maka) voor, terwijl het vuur - waar de stenen worden in opgewarmd - Vader Zon (Wi) representeert. Deze ceremonie gebeurt in volle respect en een oprechte nederigheid voor het grote Mysterie (Wakatanka). Het zweethutritueel kan door de zuivering genezing brengen op fysiek, geestelijk en energetisch gebied, dus op spiritueel vlak.

De hut wordt versierd met tabakszakjes gezegend met gebeden. Het vuur met de stenen erin wordt klaargemaakt door de vuurman. Het duurt drie uur om de stenen roodgloeiend te krijgen in een prachtig en zorgvuldig opgebouwd vuur. Ondertussen verzamelen wij Thujatakken als bodem-bedekking voor de hut. Na deze vuurronde gaan we in de zweethut. Bert, de vuurman blijft buiten en assisteert Peter Rouffa, die de zweethut leidt, hij brengt nieuwe stenen, voorziet ons van wat verder eventueel nodig is.

In vier rondes ervaren we de intense hitte van het vuur en de sereniteit van de samenzang, waarbij wij "fonetisch" de gebeden volgen. Dit gezang heeft naast een rituele reden ook een praktische: door het zingen reguleer je je ademhaling en voorkom je hyperventilatie. De zweethut gebeurt in vier rondes van ongeveer een kwartier (rustpauzes inbegrepen).

De zweethut ceremonie of in het lakota "Inipi"; is een zeer oud ritueel dat men praktisch over de hele wereld terugvindt. Meestal is het heilige of spirituele uit deze ceremonie verdwenen en is er enkel het fysieke zuiveren overgebleven, zoals bij de sauna of hamman. Bij de Lakota heeft het spirituele in deze ceremonie stand gehouden.

Hart- en zielsverwarmende ervaringen, deze dag!