Een eerlijke bijeenkomst

Door het een paar dagen rust, het tijdelijk uit de lucht zijn van mijn digitale snelweg en een overvolle agenda, ben ik even off-line geweest. Een paar dagen met waardevolle ontmoetingen, veel energetisch werk en dankbare spiegels.

Zo gaf ik gister een mooie teamtraining. Na met een opstelling gekeken te hebben naar de ideale teamopstelling (het leek wel een soort selectietraining van het Nederlands voetbaleftal), dankte de manager de aanwezigen aan het eind van de dag voor de eerlijke bijeenkomst.
Voor dit team een hele nieuwe en daarmee ook onwennige maar welkome beweging.
In het begin werd er gesproken over functies, aan het einde over mensen. Eerst zagen zij de oplossing in het maken van zakelijke afspraken en het veranderen van de organisatiestructuur. Natuurlijk zijn dat ook belangrijke aspecten, die echter in de praktijk niet zinvol en effectief blijken te zijn als niet eerst de menselijke maat terug gevonden wordt. De afspraken die uiteindelijk gemaakt werden, hadden betrekking op het vieren van verjaardagen, het gezamenlijk pauzeren, eerlijkheid en openheid in communicatie, onderlinge betrokkenheid en het voldoen aan de systeemvoorwaarden (plek voor iedereen, respecteren van de rangorde en de balans van geven en nemen) met de overtuiging dat de rest dan vanzelf gaat volgen. Een soort 180 graden draai, waarbij niet meer duidelijk is wie de aanvallers en de verdedigers zijn en ook voorbij gegaan wordt aan dader- en slachtofferschap.