Zomaar een maandagochtend

Een maandag waarop mijn zwager 50 wordt, een gebeurtenis die we dit weekend uitgebreid gevierd hebben in Kasteel Hoekelum. Ik wakker werd uit een droom over een oude werkgever waarbij ik (vanuit luxe problemen) torenhoge pallets met saus tegenover me zag. Er via via letterlijk informatie de kamer binnenkwam over de grote veranderingen bij een andere oude werkgever.... Het lijkt wel synchroniciteit. Ik moest weer even terugdenken aan 11 jaar geleden. Ongeveer in deze tijd stond ik na mijn ziel en zaligheid aan een bedrijf gegeven te hebben in één keer op straat. Had ik nou mijn ontslag gekregen of genomen? In eerste instantie kon ik alleen maar zoeken naar de schuldvraag als belangrijk onderdeel van het rouwproces. Vier jaar later deed ik dat proces nog eens dunnetjes over met een andere werkgever. Beide ervaringen hebben geleid tot het vinden van kracht. Ik kan mijn tegenspelers van toen, dankbaar zijn. Dankbaar voor de werkervaring, dankbaar voor de levenslessen, dankbaar voor de wijze waarop zij mij destijds een soort schop onder mijn kont gegeven hebben, zodat ik een andere richting op kon gaan (zelf onthechten was en is niet mijn sterkste kant). Een richting die meer bij mijn design hoort en me meer lijkt te liggen. Ik hoop dat ook zij goed terecht gekomen zijn. De plek horend bij hun design. Zoals Sogyal Rinponche in het boek Dagend Inzicht, inspiratie voor iedere dag, op 14 december schrijft: ga voorbij het egobelang naar jouw uiteindelijke belang. Lijden komt voort uit het verwarren van het één met het ander.
Fijn dat er mensen zijn, die de verantwoordelijkheid (of last) op zich nemen om anderen een zetje in de goede richting te geven. Je kunt natuurlijk altijd blijven discussieren over de manier waarop. Wellicht helpt het meer om je te realiseren dat je het soms pas kan horen of voelen en tot de juiste acties komt als de gekozen werkwijze geen schoonheidsprijs verdient..........