Van dualiteit naar eenheid

De één is tribal, de ander een individual. De één werd wel moeder, de ander niet. De één doet veel vóór de kinderen, de ander mét de kinderen. Beide willen ze het goed doen, zowel voor zichzelf, de partner als de kinderen, maar volgen daarbij een hele andere weg. Ogenschijnlijk lijken aan deze wegen hele verschillende waarden, normen en opvattingen ten grondslag te liggen, maar als je in het gedoe op zoek gaat naar de échte essentie, dan wordt duidelijk dat allebei eigenlijk hetzelfde willen, wensen en geloven. Dat er geen sprake is van dualiteit, maar eenheid. Het is meer een kwestie van twee wegen die uit eindelijk naar Rome leiden. En als je er maar op vertrouwt dat beide in Rome uitkomen, dan is het prima om ieder een eigen weg te bewandelen, want één ding weet je zeker: je zult elkaar daar dan zeker weer ontmoeten.