"Toevalligheden" als sleutel in opstellingen

Als je er oog voor hebt, dan kun je bij het begeleiden van opstellingen dankbaar gebruik maken van ogenschijnlijke toevalligheden. Zij zijn behulpzaam bij het vinden van de sleutel die nodig is om evenwicht in het systeem te krijgen. Vaak zorgen zij ook voor een speelse dimensie, die je soms als begeleider niet in kunt zetten. Ik zal een paar voorbeelden noemen uit mijn recente dagelijkse praktijk.

Tijdens een opstelling, waarbij het systeem zich niet makkelijk liet ontvouwen, kwam een postbode een pakketje brengen. Zodra hij zijn gezicht liet zien en de ruimte binnentrad ontspande de representanten in de opstelling. Ik had over het hoofd gezien dat er nog een element miste. Ik kon de postbode van dankbaarheid wel om zijn nek vliegen.

Een deelnemer, die een thema uitwerkte over de relatie met haar ouders, vond het moeilijk om haar werkelijkheid bij te stellen. Ze bleef boos en ook wat halstarrig. Op dat moment ging de mobiele telefoon van één van de andere deelnemers. Hij had een ringtone van een kinderstem, die smeekte dat zijn ouders de telefoon opnamen. Er volgde bij de vraagsteller een enorme ontlading. Daarna kon zij voor het eerst haar ouders in de opstelling écht zien.

In een opstelling werd als snel duidelijk dat er iets of iemand in het systeem gemist werd. Zonder te aarzelen bracht ik intuïtief een nieuwe representant in. Zodra deze haar plek gevonden had, viel op dat zij net als de representant van de vraagsteller een zwarte broek, een rode bloes en een zwart vest aan had. Het was dan ook niet verrassend (al kwam dat in de vraagstelling niet tot uitdrukking) dat de vraagsteller in deze opstelling bezig was om een tweelingthema uit te werken.

Bij het doen van een opstelling in de natuur, die ging over het vinden van rust, kregen wij al snel gezelschap van een hond en een kat. Zij trokken steeds naar één van de representanten toe en bleven daar onrustig staan blaffen, miauwen en rondjes lopen, vragend naar streling en koestering. Toen deze representant de juiste positie had gevonden in het systeem, dropen de dieren af en gingen tevreden (zelfs bijna verveeld) rustig in een bosje liggen slapen.

Ik vind het altijd erg ontroerend om dit soort aspecten van synchroniciteit te mogen ervaren. Ik wens je een prettig weekend en ben benieuwd welke "toevalligheden" jou behulpzaam zijn om nieuwe deuren te openen.