Een eigen koers varen

Toen ik in 2001 voor mezelf begon, moest ik het doen met de kennis over ondernemerschap die ik onderweg had opgedaan. In mijn bagage zaten een aantal marketinglessen, een verkooptraining, het werken bij een commerciele organisatie waar ik nauw verbonden was aan de afdeling verkoop, het vanaf de grond opzetten van een detacheringsbureau in een omgeving waar veel ondernemersinstinct aanwezig was en natuurlijk mijn gezond verstand. In het begin maakte ik een businessplan, hield de concurrentie in de gaten, zocht naar gaten in de markt en voerde veel acquisitiegesprekken. Dit alles kostte veel energie en leverde verhoudingsgewijs weinig op. Eigenlijk deed ik wat volgens de wandelganggesprekken een goed ondernemer betaamt. Diep in mijn hart wist ik dat deze werkwijze niet bij mij past. Ik werd er zelfs zenuwachtig van en met knikkende knieën liep ik "mijn" pad (of dat van de ander?). En tja, wie wil er nu een onzekere coach?
Sinds dat ik in 2004 besloot om te stoppen met harde acquistie, de concurrentie niet meer in de gaten te houden en energetisch van binnen naar buiten te werken, keerde het tij. De facetten authenticiteit, uniciteit en werken vanuit passie kregen de ruimte. Mijn diensten verkopen zich in toenemende mate zelf en steeds meer mensen weten de weg naar het Bolwerk te vinden. Al heb ik het zakelijk gezien drukker gekregen, toch voelt het of ik in rustiger vaarwater terecht gekomen ben.
Ik realiseer me dat het klinkt alsof mijn weg nu alleen uit succesen bestaat, maar dat is niet zo. Het blijft een proces van vallen en opstaan, het overwinnen van angsten en ervaren waar mijn voeten mij brengen. Zo ben ik benieuwd waar ik volgend jaar om deze tijd sta en wat dan mijn werkelijkheid is.

Dit schrijvend vraag ik me af hoe de kredietcrisis zich zou ontwikkelen als alle media (TV, krant, internet) de komende maand door wat voor reden dan ook uit de lucht gehaald worden en iedereen zijn eigen koers zou gaan varen.......... Ik ben van mening dat de wereld er dan heel anders uit zou zien...