Het zesde zintuig

Vanavond is er op RTL4 weer een uitzending van Het Zesde Zintuig. In dit door Beau van Erven Dorens gepresenteerde programma ondergaan de deelnemers verschillende beproevingen met als doel om te testen in welke mate zij over een zesde zintuig beschikken. Het is een afvalrace waarbij uiteindelijk degene die de beste resultaten behaalt, deze wedstrijd wint. Een programma waar in de media en op Internet veel over te doen is, natuurlijk zoals ik deze week al eerder schreef met voor- en tegenstanders, gelovigen en ongelovigen. Aan de opzet van de battle en jurering zitten mijns inziens diverse haken en ogen, waardoor ik me afvraag of de "beste" (voor zover je daar bij deze thematiek over kunt spreken) ook eerste gaat worden. Soms wordt de gegeven informatie door een jurylid als onjuist betiteld, terwijl dat wat genoemd wordt, ook waar kan zijn. De energie op een locatie is nl. een smeltkroes van alle energieën behorend bij de gebeurtenissen die op een bepaalde plek hebben plaatsgevonden.
Ook zie je verschillen in de manier van waarnemen. De ene kandidaat verplaatst zich helemaal in de rol van het slachtoffer en geeft informatie over wat deze persoon heeft ervaren. De andere kandidaat is als het ware een verslaggever en doet zijn of haar verhaal als ooggetuige. Deze laatste genoemde informatiestroom is vaak meer feitelijk en beter verifieerbaar, maar hoeft daarmee niet meer waar te zijn.

Het blijft interessant om dit onderwerp te bestuderen. Het kent veel open einden en paradoxen: mogelijkheden en onmogelijkheden, vertrouwen en wantrouwen, juistheden en onjuistheden. Een onderzoek waar ik dagelijks weer nieuwe ontdekkingen in doe.

Maar voor mij staat als een paal boven water: iedereen heeft een zesde zintuig. Het is alleen maar de vraag in welke mate iemand dit al dan niet in wil, kan of durft te zetten.

Overigens heeft Marianne Frederickson een mooi boek geschreven met dezelfde titel als het genoemde TV-programma: Het Zesde Zintuig.