04-02-2011

Voorbij opgebouwde lijfelijke defensies

Als kind was ik een echte linkspoot, af en toe werd er wel eens een grapje over gemaakt, maar ik was er best tevreden mee. Op de lagere school leek het ineens of er iets mis mee was. Zonder dat ik precies begreep waarom, moest ik rechts leren schrijven. Het werd een soort pen heen en weer gooien, links als er niemand keek - die grip was zo vertrouwd en rechts als ik de kans liep dat de juf mij gade sloeg. Jaloers was ik op één van mijn klasgenoten, die van zijn ouders niet "omgeturnd" hoefde te worden. In een gesprek op oudere leeftijd bleek dat mijn ouders nooit geweten hebben welke struggle ik daarmee had, want voor hun was "links" helemaal oké. Gelukkig was deze ellende in de tweede klas voorbij, toen mocht ik weer helemaal mijn voorkeurshand gebruiken. Het voordeel is dat ik nu bij blessures nog redelijk rechts kan schrijven, al verraden de hanepoten op welke leeftijd ik hiermee gestopt ben. Het nadeel is dat ik merk dat ik op sommige momenten nog steeds een ongemakkelijke motoriek heb - het dan net of mijn hersenen niet helemaal meeschakelen. Als dit gebeurt, bijvoorbeeld als iemand mij vraagt om me te ontspannen, dan kan ik daar niet bijkomen, ik "snap" niet hoe dat werkt (kunnen "ze" dan even vertellen hoe dat moet), er ontstaat een gevoel van onmacht, buitenbeentje zijn en betrapt voelen soms gepaard gaand met verdriet, wat natuurlijk de souplesse niet bevordert. Vandaag ontdekte ik een sessie lichaamswerk gecombineerd met een innerlijke reis, welk defensiemechanisme mijn 6-jarige meisje door dit ene jaartje links/rechtsschrijven fysiek en daarmee ook psychisch opbouwde. Van ineengedoken in mijn eigen cocon, tot kin omhoog en borst vooruit, beide gericht om vooral maar niet te hoeven voelen en me af te sluiten voor de "boze" en "uitlachende" buitenwereld, Wat kunnen ogenschijnlijke onschuldige dingen toch diepe groeven achterlaten. Fijn om vandaag weer een stukje af te mogen pellen en de lijfelijke bevrijding te ervaren. Ga daar lekker vanmiddag, maar hoop ik ook de komende tijd enorm van genieten. Ik wens ook jou een vrij weekend toe.

Geen opmerkingen: