Stilte

De afgelopen zes weken is het hier erg prettig stil in de omgeving geweest. Niet alleen stil, omdat er veel mensen op vakantie waren, maar ook stil in energie. Je voelt dat de stad even niet bezig is met haast, werk, moeten. Een ander soort gemoedstoestand lijkt het wel. Vandaag voel ik dat de onrust weer bezit aan het nemen is van het straatleven. De spanning van de komende eerste schooldag, de verplaatsing van hart naar hoofd, de onrust van het organiseren en eindjes aan elkaar knopen. Ik wil daar nog niet aan toegeven, ik wil gewoon in rust en stilte blijven. En dan gaat het niet over niet willen werken, want daar heb ik juist wel zin in. Maar het is de kunst van bij mezelf blijven, niet meedoen met de gekte om me heen, het volgen van het ritme dat bij me past en in de stilte de beweging voelen.
Ter ondersteuning ben ik op zoek gegaan naar citaten over stilte. www.schrijversinfo.nl had een leuke collectie. Ik heb de meest aansprekende eruit gehaald.

Hoe diep je ook
In het bos gaat
Je hoort een vliegtuig of een trein
Dan weet je ook
Wat het betekent
Dat het nooit meer stil zal zijn
Stilte die je al verbreekt
Door er iets van te zeggen
(Freek de Jonge)

Stilte bestaat niet
want je hoort altijd
het ruisen van je eigen bloed
(Cage)

De stilte is een harmonie waarin de geluiden zonder verloren te gaan elkaar volledig opheffen.
(J. Greshoff)

Stilte is het verschil tussen
niks zeggen, en alles al gezegd hebben.
Tussen gewone stilte, en de stilte
na de laatste regel van een gedicht
over de stilte.
(Herman de Coninck)

Mocht jij nog leuke toevoegingen hebben, dan houd ik me aanbevolen.