Uitzwaaien

Vanochtend stond ik om kwart voor acht op een schoolplein een twaalfjarige uit te zwaaien die voor vier dagen op kamp ging. (Stief)ouders, broertjes en zusjes, leraren en de kinderen voor wie deze schoolreis bedoeld is stonden afscheid van elkaar te nemen. De spanning was voelbaar. Bij de één kwam dit voort uit de blije opwinding over datgene wat komen zou en voor de ander het verdriet van het tijdelijke gemis. Kinderen, die hun ogen verscholen achter hun pet, zodat hun tranen niet gezien werden. Ouders, meer dan druk pratend om maar niet te hoeven voelen. En ik.....ik voel in dat soort situaties van alles. Blijheid, een brok in mijn keel en een paar prikkende tranen. Of dit gevoel van mij is, van de ouders of de kinderen dat vraag ik me dan altijd af. Het zal wel een combinatie van alledrie zijn. Mijn jeugdervaringen waarin ik moeilijk afscheid kon nemen. Het gemis dat mijn moeder mij in aardse begrippen dit leven niet meer uit kan zwaaien. En tot slot de wetenschap dat ik in de Human Design (zie eerdere blogs of www.jeannettelamme.nl) een open milt en een open solar plexus heb, waarmee ik erg makkelijk zowel de blijheid als het verdriet van de ander oppik. Maar eerlijk gezegd ben ik altijd blij als het afscheidnemen voorbij is, daarmee komt het wederzien ook direct weer dichterbij. En de kinderen, die op schoolkamp zijn, die wens ik een fantastische ondekkingsreis toe deze week!

Een "vreemd" muziekinstrument

Het is alweer een paar jaar geleden, toen ik tijdens een bezoek aan een groothandel voor percussieinstrumenten een vreemd instrument tegenkwam. In zijn uniciteit kon ik het niet nalaten om hem te kopen en een plekje in Bolwerk te geven. Het lijkt net een soort UFO en als je deze met je handen bespeelt dan komt er een schitterend, rustgevend en ook uniek geluid uit. Het instrument heet een Hang en wordt gemaakt in Zwitserland. Er is zowel een Hang met een Oosterse als Westerse klank. Qua vorm en uiterlijk is het een prima "raad"-voorwerp voor de weekendquiz en ik weet bijna zeker dat weinigen het als een muziekinstrument zouden herkennen. Tot een paar weken geleden ben ik dan ook nog nooit iemand tegen gekomen die de naam van dit instrument kende. Uberhaupt kon niemand mij iets over het instrument vertellen. En daar is in één keer verandering gekomen. De Hang is al een paar weken uit logeren geweest bij iemand die er altijd al op had willen spelen. En ik kreeg bij het boek Blauwdruk van John Consemulder (waar ik al eerder over schreef) een CD waarbij de klanken te horen zijn van de Hang, gespeeld door twee muzikale Pleiadische muzikanten. Deze CD Blueprint is sowieso erg de moeite waard. De muziek werkt helend en transformeren en resoneert op een prettige manier door tot op je bot.
Ik ben benieuwd of deze samenkomst van voorvallen over de "Hang" bij mij ook nog wat invloed gaan uitoefenen op mijn a-musicaliteit. Wordt vast vervolgd.

Ingewikkelde familiedynamieken

In het werken met één-op-één familieopstellingen openen zich steeds vaker boeiende maar ook ingewikkelde energievelden. Het is dan net alsof er twee tijdslijnen door elkaar heen lopen: relaties in het nu en verbindingen afkomstig uit vorige levens. De vraagstelling gaat over ontstane dynamieken in het hier-en-nu. Bij de weg om evenwicht te krijgen, blijkt het echter nodig te zijn om twee sporen te bewandelen omdat zowel op karmisch (levensoverstijgend) én in het huidige leven niet voldaan is aan de systeemvoorwaarden (binding, ordening, balans van geven en nemen). Je kunt je waarschijnlijk wel voorstellen dat als de verbinding uit een vorig leven gaat over een partnerschap en deze zelfde zielen in dit leven een ouder-kindrelatie met elkaar hebben, dat het knap ingewikkeld kan worden. Aantrekken en afstoten, niet met elkaar en ook niet zonder elkaar kunnen. Veel ruzie en onbegrip, dat zelfs leidt tot (ongewenste) breuken, omdat gewoonweg de (vecht)energie op is.
De interventies in de opstelling zijn dan ook gericht om in beide gevallen de balans te herstellen waarbij het succes af lijkt te hangen van de gekozen volgordelijkheid. De vraag is dan, welk systeem moet als eerste geheeld worden? Eerst het heden of juist het verleden? Soms betreft het zelfs een om-en-om stappenplan; ontwarren door het maken van één stapje in het verleden, en dan weer één stapje in het heden. Een nauw komend proces. Maar als de opstelling dan de gewenste inzichten geeft en zorgt voor rust in het systeem, dan is de opluchting ook zo groot dat de vervolgstappen in het dagelijks leven vaak vanzelf lijken te gaan. De knoop is eruit en de energie kan weer gaan stromen.
Prettig weekend!

Resoneren

In het Bolwerk is de laatste tijd "resoneren" een veel gehoord woord. Een woord dat ik vooral kende vanuit de natuurkunde: het resoneren van golven en trillingen. Zoekend naar de betekenis van het woord, stuitte ik op een hele rij synoniemen: echoën, galmen, schallen, weergalmen, weerkaatsen, weerschallen, weerklinken en medetrillen. Vooral de laatste twee woorden trekken mijn aandacht en komen dichtbij de wijze waarop dit begrip in de trainingen gebruikt wordt. Het gaat over het vinden van weerklank en trilling in jouw fysieke en energetische lichaam bij impulsen (beelden, woorden, gevoelens) van buitenaf. Als jij voelt dat jouw systeem meetrilt met een externe impuls, dan kan je dit signaal gebruiken zowel om in actie te komen of juist niet. Het "luisteren" naar deze trillingen helpt je om jouw waarheid te ontdekken, inzicht te krijgen in datgene waar je écht voor gaat, te voelen of je aansluiting hebt of om inzicht te krijgen in de weg die bij je past. Altijd weer mooi om te ontdekken dat het lichaam zo'n mooi kompas is. Overigens realiseer ik me tegelijkertijd dat ik op veel momenten in mijn leven dit kostbare instrument dat ik altijd bij me heb, vergeten ben om te raadplegen....Hoe is dat voor jou?

De netwerken verdichten zich

Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar ik ervaar dat mijn netwerk zich steeds meer aan het verdichten is. Soms denk ik, nu heb ik een afspraak met een helemaal nieuwe klant of leverancier... En wat is dan het geval: deze persoon komt binnen en brengt direct al de groeten over van iemand anders in mijn netwerk of er blijkt uit een kort gesprek dat er via via wel een connectie bestaat. Natuurlijk dragen netwerksites als
Linked In, Plaxo, Facebook, Hyves, Naymz en al die andere site die ik vergeten ben of nog niet ken, daartoe bij. Maar eerlijk gezegd geloof ik dat er meer is. Als kind (en ook nu nog als volwassene) kon en kan ik me uren bezig houden met de vraag "Hoe werkt het logistieke centrum van het grote geheel". In een soort overview probeer(de) ik dan te ontdekken, waarom je de ene keer precies op tijd was om iemand "toevallig" te ontmoeten en de andere keer elkaar op een minuut misliep. Wat is gepland, een samenloop van omstandigheden of misschien zelfs wel voorbestemd? Het antwoord heb ik zeker nog niet, dat vergt meer onderzoek, inzicht en doorkijk. Maar op dit moment heb ik het gevoel dat veel van mijn ontmoetingen écht de bedoeling zijn. Dit gevoel kan ik niet uitleggen, maar dat laat ik ook maar even zo. En het idee om onderdeel uit te maken van een netwerk, daar waar ik mij vroeger wel eens een eenling kon voelen, maakt mij wel blij. Al realiseer ik me dat als de touwtjes te strak aangehaald gaan worden, dat mij ook weer niet past. Hoe je het ook wendt of keert, of het nu "toevallig" is of "gepland" ik geniet van de mooie contacten, gesprekken en wisselwerkingen die in deze levensfase mijn pad kruizen, zowel zakelijk als privé. Zoals een klant van mij gister zei: soms zijn eenmalige contacten waardevoller dan vriendschappen die vanuit conditionering, plichtsbesef of de angst om alleen te zijn, onderhouden worden terwijl er een weten is, dat deze niet voedend voor je zijn.

Niet twijfelen aan je intuitieve waarneming!

Een paar weken geleden moest ik een beslissing nemen over het al dan niet door laten gaan van een training Intuitief Waarnemen. Op dat moment had ik één deelnemer en bij vier deelnemers wilde ik de training door laten gaan. Bij dergelijke beslissingen ben ik gewoon om contact te maken met de energie en de potentiele deelnemers. Ik zag een kring van vier en kreeg de boodschap om daar op te vertrouwen, dus ik besloot tot een "go". Iedere week meldde er zich één deelnemer aan, maar het aantal leek op drie te blijven steken. Ik begon wat te twijfelen aan mijn intuitieve waarneming. Vanuit dat oogpunt, deed ook mijn partner het weekend nog een waarneming en bevestigde de vier deelnemers met nog vier potentials op de achtergrond. Vanochtend leek ik er toch echt naast te zitten. Nadat ik net klaar was met het maken van drie trainingsmappen, waarbij er steeds een stemmetje zei, maak er nu maar vier, ging echter de telefoon: "de vierde deelnemer haakt aan". Ik ben benieuwd wat er deze nacht nog gaat gebeuren met de vier potentials... Maar al met al was het voor mij weer een wijze les: vertrouw op je intuitie, vertrouw op je waarneming! Ik realiseer me wel dat het universum me steeds meer op de proef stelt. Het tijdsbestek wordt steeds meer last-minute, dus een kwestie van overgave tot op het laatste moment!

Jongste deelneemster ooit

Afgelopen vrijdag gaf ik een training Waarnemen-Inn-Familie-Energie. Deze dag was speciaal gericht op transformatieprocessen waarbij gebruik gemaakt werd van de energetische steun van verschillende generaties. Hiervoor vond afstemming plaats met vooroudervelden en de spiegels gegeven door het nageslacht. Ik had dit keer wel een hele jonge deelneemster in de groep. Ze is pas 5 maanden oud. Wijs keek ze om zich heen. Af en toe leek het wel of ze controleerde of iedereen het wel goed deed. Een knikje hier, een vingertje daar, muisstil leverde zij haar bijdrage. Toen de voorouderenergie met behulp van een sjamanistische trommel uitgenodigd werd en de ruimte zich vulde met deze energie volgde een brede grijns. Een teken van herkenning? De rest van de middag bracht zij buiten door in de tuin, die een ware zintuigenbeleving bleek te zijn. Een bloemetje hier, een vlindertje daar, een kijkje in de spiegel en genieten van de grote zwerm vogels die na het trommelen in grote getale rond het huis en het Bolwerk vlogen. Ondertussen deden haar ouders de readingoefeningen waarbij zij in de maxicosi meeluisterde of rondgedragen werd door Jeannette. Wat mij betreft een mooi, waardevol en ook wel onroerend voorbeeld van het invulling geven aan de wetten van de stam. Iedereen hoort en erbij, jong en oud, niets is toevallig en werken met het hier-en-nu. Het kon allemaal. B., M, G., J. en alle deelnemers dank jullie wel dat jullie dit mogelijk gemaakt hebben. Ik vond het echt een hele krachtige belevenis, waar ik nog vaak aan terug zal denken.

Schrijf een verhaal voor je kind

In het maandblad Paravisie staat in de uitgave van juni een interview met Anneke van der Meer. Zij schrijft verhalen voor kinderen om hen te ondersteunen in hun groei. Zij heeft ontdekt dat verhalen en sprookjes door een kind eerder worden aanvaard dan een vermanend of opbeurend woord.

Het is ook mijn ervaring dat kinderen de metaforen in verhalen goed kunnen ontvangen waarbij zij in staat zijn om de voeding en boodschappen hieruit te integreren in hun interne wereld, waardoor problemen vaak in een korte tijd opgelost kunnen worden. Je kunt deze verhalen uit boek halen. Voorbeelden hiervan zijn Verbeeldingskracht als heelmeester en Geef je woorden vleugels. Beide boeken zijn door Anneke van der Meer geschreven. Ook is het een uitdaging om als ouder zelf een verhaal te schrijven. Anneke heeft hiervoor het volgende (door mij vrij vertaalde) stappenplan ontwikkeld:
- maak een overzicht van de vraagstukken waar je kind mee rondloopt
- kies een lievelingsdier en word je bewust van de kwaliteiten van dit dier
- kruip in de huid van het dier en verzamel feiten over de leefgewoonten van dit dier
- verzin een plot in het leven van het lievelingsdier dat vergelijkbaar is met de moeilijkheden van het kind
- laat het verhaal goed en hoopvol eindigen
- vraag aan het kind na het voorlezen of het dier zich zo goed uit de moeilijkheden heeft gered. Zo niet, wat kan er anders of wat moet er nog bij?
Ik wens je veel schrijfplezier toe met als resultaat rust en tevredenheid voor jou als opvoeder en een gezonde groei voor jouw kind.

Jij en jouw organisatie samen op weg

Mens en organisatie, samen hand in hand, samen onderweg. Dat is wat natuurlijk altijd gebeurd, maar zeker in deze tijd is deze weg niet altijd even makkelijk. Je kunt er dan in elk geval voor zorgen om goed voorbereid op pad te gaan. Onderstaand een visualisatie die je daarbij behulpzaam kan zijn.

- ga rustig en ontspannen zitten
- sluit je ogen
- visualiseer je aura of energieveld ruim om je heen
- maak een goede gronding vanuit je stuitje
- laat licht in je kruin(chakra) stromen
- stel je voor dat jij aan het begin van een zakelijke weg staat richting jou doel
- word je bewust van de kleding die je aan hebt, het type schoenen dat je draagt en de eventuele hulpmiddelen die je meeneemt
- stel je jouw organisatie voor als een persoon en nodig die uit om naast je te komen staan. Hoe ziet deze persoon eruit, welke kleding, schoenen en hulpmiddelen draagt deze persoon
- neem de verschillen en overeenkomsten waar
- je krijgt even de tijd om vooruit te kijken in de tijd. Houd elkaars hand vast. Welke weg gaan jullie samen bewandelen, welke doel streef jij na en naar welk doel is de organisatie op weg
- door wat voor landschap loopt jullie pad (let op klimaat, bebouwing, bevolking, cultuur en eventuele hindernissen)
- zijn er nog andere dingen die opvallen
- hoe lang duurt jullie reis door dit landschap
- welke uitrusting en kleding past het beste bij deze reis, omgeving en jaargetijde
- geef jezelf en ook de persoon voor de organisatie de juiste kleding, schoenen, uitrusting en voeding mee
- neem uit de aarde en kosmos voldoende energie op, zodat je voldoende voorraad hebt voor onderweg en weet dat je altijd weer bij kunt tanken, want energie is overal
- kom in je eigen tempo terug in de ruimte en maak eventueel wat (aan)tekeningen.

Ik wens je een goede reis toe!

Energie opwekken met klank en gedachtekracht

Als je de kranten openslaat, dan kun je constateren dat er nogal wat basale vraagstukken aan de orde zijn zoals de crisis, de pandemie en energiebronnen die uitgeput raken. In het boek Blauwdruk van Johan Consemulder maakt de schrijver aannemelijk dat er voor veel van dit soort problemen "eenvoudige" oplossingen zijn. Zijn oplossingsrichtingen worden vooral gezocht in de kracht van de menselijke geest en geluidsgolven. Met meditatie, focus, intentie, creativiteit, samenwerking, muziek, klank en gedachtekracht kan (genezende) energie opgewekt worden, die het mogelijk maakt om grote stenen te verplaatsen, rotsen te splijten en kanker terug te dringen. De natuurkundige uitleg gaan soms wat boven mijn pet: "op afstand coherent resonerende intenties", "levitatie en desintegratie", "klanken via de aether", "scalaire golven"..... Maar vaagweg weet en voel ik dat het klopt en in de loop van de jaren hebben ook verschillende wetenschappers zich met succes over deze materie gebogen. Maar waarom is daar dan nog niet zoveel over bekend en worden deze technieken dan niet direct ingezet? De schrijver gaat er vanuit dat er momenteel op grote schaal nogal wat weerstand tegen deze oplossingen is, omdat zij gratis zijn. De "grote" leiders hebben er belang bij dat deze resultaten maar mondjesmaat naar buiten komen.
Ik ben benieuwd hoe lang dat nog duurt... Ik verwacht dat het materialisme de komende jaren in kracht zal inboeten en dat de veranderende energie in de tijd de mensheid tot andere gedachten zal dwingen. Toch kan ik het niet nalaten om mijn gedachten en innerlijke beelden alvast de toekomst in te laten reizen, wat zullen de de straatbeelden en de geluiden om ons heen veranderen als het bovenstaande (weer) werkelijkheid wordt. Ik kijk er naar uit om dat mee te mogen maken.

Oude aantekeningen

In de voorbereiding op drie trainingen die ik deze en volgende week geef (Waarnemen-Inn-Bedrijfsenergie, Effectief-Inn-Intuitieve-Waarneming en Waarnemen-Inn-Familie-Energie), bladerde ik door lesmateriaal van cursussen die ik van 2001 tot en met 2007 volgde op het gebied van energetisch waarnemen en het begeleiden van transformatieprocessen. We deden in die opleiding veel visualisatie- en readingoefeningen. Om je waarnemingsvermogen te trainen en op te rekken, werkt het ondersteunend om direct na de oefening op te schrijven wat je ervaren hebt. Soms denk je niets waargenomen te hebben, maar als je één keer begint met het toevertrouwen van de letters aan het papier, dan blijkt het tegengestelde waar te zijn. Zo heb ik dus ook vanuit die tijd mappen met aantekeningen. Het is leuk om terug te lezen welke thema's toen actueel waren. Sommige lijken in het nu mijlen ver weg en zelfs een beetje onvoorstelbaar, anderen zijn (helaas) nog niet geheel uitgewerkt, al realiseer ik me dat ik in deze tijd een heel andere laag van het zelfde vraagstuk uitdiep. Zo gaat het met transformatieprocessen. Het is een kwestie van polijsten van elke keer een ander vlak van hetzelfde (geometrische) figuur. Voel jij ook de behoefte om weer één of meerdere vraagstukken uit te diepen, dan is misschien een van de genoemde trainingen wel iets voor jou.

Kettingreactie

Afgelopen zaterdag zond SBS6 het programma Kettingreactie uit. Het was een poging om een nieuw record te vestigen door gedurende minimaal 30 minuten de langste kettingreactie te bewerkstellingen, waarbij gebruik gemaakt werd van 10.000 attributen varierend van dominosteentjes tot auto's en vliegtuigen. Al werd het record niet gehaald, ik vind het altijd indrukwekkend om dergelijke processen op de TV te volgen. Niet alleen door de beweging, maar zeker ook door de creativiteit die tentoongespreid wordt. Dit keer vond ik het gesprek, dat ik gelijktijdig met drie jongetjes van rond de elf jaar voerde minstens zo interessant. Eén van hen was die avond gastheer van de andere twee logeetjes. Hij gaf aan dat hij er voor gezorgd had dat de jongetjes bij hem op de bank zaten. Al snel realiseerden zij zich dat de kettingreactie veel groter was. Een moeder die bij één van de andere moeders op de lagere school in de klas had gezeten. Lange tijd verloren ze elkaar uit het oog, maar ontmoeten elkaar weer toen ze zwanger waren van hun kinderen. Deze kinderen speelden in hun jeugd weer samen als het ware soort broertjes te zijn. En zo konden we nog wel even doorgaan. Als je even verder denkt, dan kun je deze kettingreacties nog wel verder doortrekken, voorbijgaand aan aardse begrippen, uitstrekkend tot het hele universum. Een gevoel van oneindigheid en misschien ook wel duizeligheid, omdat het soms ver voorbij het menselijk bewustzijn gaat. Een proces dat altijd maar doorgaat en waarbij iedere seconde een nieuw record gevestigd wordt.

Variatie in opstellingen

In een specialisatietraining Opstellingen oefenden we gister met verschillende opstellingsvarianten. Zo maakten we opstellingen met verborgen thema's. Hierbij stel je een representant op voor de focus (de vraagsteller), het officiele thema en het verborgen thema. Het was interessant om te zien, hoe de officiele thema's er voor zorgden dat de vraagstellers weg bleven bij de (hun) kern. Daarna deden we een oplossingsgerichte opstelling. Deze opstelling kent wat meer representanten (de focus, het doel, hindernissen, verkapte winst, hulpbronnen en dat wat te doen staat als het probleem is opgelost). Gedurende de dag werd duidelijk dat het eigenlijk niet zoveel uitmaakt met welke variant, vanuit welke hoek en met welke representanten (abstract of concreet) je opstelt, uiteindelijk komt de kern toch bovendrijven. In dit geval konden de opstellingen allemaal herleid worden naar thema's die te maken hebben met de karakterstructuren en de daarbij ontwikkelde beschermingsmechanismen. Daarnaast kwam steeds weer een keuzemoment aan de orde: doorbreek ik mijn patroon of blijf ik in mijn oude gedrag hangen. Ik ga mijn vrije dag vandaag maar eens gebruiken om voor mezelf te onderzoeken voor welke keuze ik op dit moment sta. Ik was immers niet voor niets bij deze opstellingen aanwezig. Prettig weekend.

Open jouw intuitieve kanalen

In de readingen die ik op het moment doe, komt één thema eigenlijk steeds weer terug: veel mensen worden gestimuleerd om hun intuitieve waarnemingskanalen (weer) te openen. Het is mijn ervaring dat eigenlijk iedereen bij zijn of haar geboorte één of meerdere waarnemingskanalen (horen, zien, weten, voelen) geopend heeft. Onze opvoeding, het cognitieve leren en/of het afgewezen worden op onze intuitieve informatie, heeft er toe geleid dat wij besloten om deze kanalen te sluiten. Je kunt het vergelijken met een talent dat je verbant, waardoor je eigenlijk als het ware mank door het leven gaat.
Voel jij dat het jouw tijd is om jouw talent(en) weer uit de kast te halen en op te poetsen, dan is de 4 daagse training Effectief-Inn-Intuitieve-Waarneming echt iets voor jou. Deze start op 24 juni. Iedere twee weken is er een cursusdag. Op 5 augustus wordt de training afgesloten. In deze training leer je meer over aura's en chakra's, ga je op praktische wijze aan de slag met intuitief waarnemen zowel bij jezelf als anderen en ontdek je welk beschermingsmechanisme je ontwikkeld hebt toen je op jonge leeftijd jouw intuitieve waarnemingskanalen sloot. Ik kijk er naar uit om je tijdens de training te ontmoeten. Je kunt je opgeven via mijn website.

Een gezin, twee werelden, drie levens

Samen en alleen......

Samenhorigheid en verbroedering

Gisteravond was ik in de oude binnenstad van Amersfoort. Eerst gezellig een hapje eten bij Mama Roux op het Hof, daarna een afzakkertje bij Quinon op de Groenmarkt en tenslotte togen we naar het Onze Lieve Vrouweplein, het derde van de vier gezellige pleinen. Daar aangekomen hadden we gezien de dranghekken al het gevoel dat er iets stond te gebeuren in het kader van Amersfoort 750 jaar. Al snel kwam er een soort boerenkar met daarop een beeld van een paard en een aantal muzikanten die het lied van de troubadour vol ten gehore brachten, afgewisseld met de jonge stem van Fleur een 17 jarig Amersfoorts zangtalent, dat meer de moderne muziek bracht van James Blunt en Anouk. Het Vliegende Festival noemen ze zichzelf en zij hebben als thuisbasis voor deze week alle Amersfoortse wijken en de Parade achter het gemeentehuis. De wijzers van de klokketoren bewogen langzaam richting de 10 uur en uit alle straatjes die op het plein uitkomen, kwamen mensen lopen. Er ontstond een soort gezellige en ook spannende dorpssfeer. Allemaal mensen, ieder met zijn eigen verhaal, van jong tot oud, maar op dat moment even één, benieuwd naar dat wat komen gaat. Klokslag 10 uur, kwam een soort heilige uit de kerk gevolgd door enkele herauten met lange trompetten. Er volgde een ritueel waarbij plotsklaps de kerktoren in een zee van vuurwerk, confetti en alu-slingers stond. Indrukwekkend en bijna onwerkelijk om te zien. Kort en krachtig. Aansluitend ging, terwijl het bijna donker was, een processie met licht, vaandels en fakkels met Amersfoorters en Paradeartiesten op weg naar het festival. Eén grote lange stoet.
Hoewel ik geen Amersfoortse in hart en nieren ben, voelde ik de koude rillingen over mijn rug lopen. Volgens mij HD-chart ben ik ook niet van de tribe (de stam), maar op dit soort moment voel ik altijd even de tranen van samenhorigheid,verbroedering en de kracht van rituelen achter mijn ogen branden. Zijn het mijn tranen of voel ik de emotie van de andere aanwezigen. Ach eigenlijk maakt het me niet zoveel uit, het was gewoon mooi en ik hoop dat in de wereld nog veel hartchakra's open gaan, die zorgen voor verbroedering en samenhorigheid.

Een (vol)daan weekend

Nog nagenietend van 3 mooie en hele verschillende workshopdagen, ben ik dit blog aan het schrijven. Ik zou wel 10 pagina's kunnen vastleggen over alle mooie ontmoetingen, maar wil mij beperken, zodat ik ook nog even kan genieten van de zon buiten en aansluitend van een lekker dinertje voor twee.
Vrijdag stond de workshop "Inzicht-Inn-Familiepatronen" op het programma. We hebben tijdens de dag vijf familieopstellingen uitgewerkt met heel uiteenlopende thema's, al werd steeds weer duidelijk dat de mannen via hun vader het huis uit moeten en de vrouwen via hun moeder. Zaterdag organiseerden Jeannette en ik een Vriendendag, die in het teken stond van Verbinding en een dag experimenteren met Live-Aura. Deze speciale filmapparatuur maakt het mogelijk om de voortdurende veranderingen in de emotionele auralaag te filmen. Het was interessant om te zien, wat het effect is van het gebruik van stenen, het ontvangen van readingen, tarotleggingen en opstellingen. De diepgaande verbinding die wij met elkaar hadden tijdens deze dag, was erg bijzonder en gaf ons allen vele nieuwe inzichten en persoonlijke cadeautjes.
Gister gaf ik samen met Cornalien Stolker een workshop, waarbij het uitwerken van familieopstellingen met Aurasomaflessen centraal stond. Vele opstellingen passeerden de revue, waarbij het elke keer weer opvalt, welke krachtige bijdrage deze gekleurde flessen leveren bij het verkrijgen van inzichten in familiepatronen.
Tijdens de drie dagen ontving ik tenslotte ook nog het mooi geillustreerde boek van Richard van Rijswijk in mijn brievenbus: De Taal van het Licht en de heilige geometrie van de zandcirkels. Voorin stond een persoonlijke tekst geschreven door de auteur:
Zo boven, zo beneden
Moeder Aarde schuilt in een korrel zand
Het Universum in een zonnebloem
De natuur in de maat van uw hand
Dat is de schepping die ik hier benoem
Met deze tekst in mijn energieveld ga ik lekker van de avond genieten en wens jou ook een fijne avond toe.

Nestje bouwen

Al een paar weken geleden besloten vader en moeder duif om één van de bomen in onze tuin te gaan bewonen om kleine duifjes geboren te laten worden. Deze boom stond op de nominatie om te kappen. Om het proces van voortplanting niet in de weg te staan, besloten we om deze actie uit te stellen tot het najaar. Vanmiddag ontdekte ik in de klimopstruik die tegen het Bolwerk groeit, een merelnest. Blijkbaar is onze tuin dit jaar populair om te "jongen". Misschien kan het ook niet anders nu mijn lief en ik zo druk bezig zijn om het huis klaar te maken, zodat het deze zomer een gezamenlijk thuis kan worden. Het letterlijk jongen zal bij ons niet zo makkelijk gaan, maar wellicht dat het ons inspireert om de komende tijd vele mooie (coach)producten het levenslicht te geven. Ik wens ook jou een vruchtbaar weekend toe!

Oude ballast overboord gooien

Vijf jaar geleden kocht ik in Idar Oberstein, een plaatsje gelegen aan de Duitse Edelsteinstrasse, een fontein van bergkristal met daarop een bol van amethist. Als het geheel helemaal in evenwicht is dan zorgt het water ervoor dat de bol rond draait. Eens in de zoveel tijd moet het water ververst worden. Op zich al een hele toer, maar zeker om daarna de juiste balans weer te vinden. Al bij de koop kreeg ik er een plexiglasplaatje bij om het bergkristal te ondersteunen. Gaande weg kost het steeds meer moeite om de boel draaiende te houden, een steentje hier, een plaatje daar. Zo ook vandaag. En het wilde maar niet lukken. Nadat ik alle standen geprobeerd had met vele ondersteunende hulpmiddelen, gaf ik na een half uur klooien bijna de hoop op. In de moed der wanhoop haalde ik alle stellages, steunmaterialen en stenen onder het bergkristal weg en wat schetste mijn verbazing: vrolijk draaide de amethistbol in het rond.
Is dat eigenlijk in het leven ook niet zo: gooi alle onderweg eerder opgenomen en inmiddels onnodige ballast weg en kijk dan wat er over is. Het is soms even wennen en het voelt wat naakt, maar als je eerlijk bent.........uiteindelijk wel zo eenvoudig, lichtvoetig en authentiek.

Bewustzijnsverruiming door hologrammen

Steeds vaker wordt energetische informatie aangereikt in de vorm van hologrammen. Graancirkels, zandcirkels (in Nederland staat Richard van Rijswijk daar bekend om) en ook de digitale kunst van Janosh zijn hier voorbeelden van. De informatie wordt als het ware gedownload middels visualisatie en meditatie waarbij contact gemaakt wordt met wezens vanuit andere dimensies (engelen, gidsen, begeleiders en buitenaardsen). De verkregen codes worden vervolgens in een (platte-2D) creatieve vorm vertaald, die opgebouwd zijn uit geometrische figuren (kubus, ikosaëder, oktaeder, tetraëder en de dodecaeder), waardoor het een figuur met diepte wordt. Door hier naar te kijken nemen de hersenen deze informatie op en zo kunnen wij als mens hele oude kennis herinneren en komen tot bewustzijnsverruiming. Ook kun je hologrammen op vloeistoffen overbrengen. Een voorbeeld hiervan zijn de lichtremedies Healingarts. De holografische codes komen tot je door voelen, smeren of het fysiek innemen. Belangrijk is om te weten dat deze hologrammen overal in de energie om je heen zijn. De gematerialiseerde vorm in de kunst of op de vloeistoffen maakt het ons als mens makkelijker om de informatie te intregreren, maar bij afwezigheid van deze aardse uitingen kun je zelf deze informatie oppikken. En zoals Janosh schrijft: door je af te stemmen op de energie van de hologrammen ben je in staat om alles te kunnen creëren en manifesteren wat je wilt! Een prettig vooruitzicht......

Dromen...........

Het was een uitgelezen weekend: zon, wind, een bootje en de friese wateren. Voor mij altijd meer dan genoeg ingrediënten om weer verder te mijmeren over een al lang gekoesterde en nog niet gerealiseerde droom. Een trainingsruimte aan het water met overnachtingsmogelijkheden waarbij gebruik gemaakt kan worden van de zeer bruikbare metafoor van het zeilen bij het in gang zetten van transformatieprocessen. Dit weekend kwam ik weer genoeg leuke "optrekjes" tegen, maar ik geloof dat er nog heel wat alchemistische brouwsels nodig zijn om lood in goud te veranderen voordat deze droom ook werkelijkheid mag gaan worden. Niet dat ik me al erg verdiept heb in deze mystieke wereld, maar misschien dat het boek Alchemie en psychologie - alchemistische beelden in moderne dromen, van J.H. van Birgelen en P.E. de Vries dat ik op dit moment aan het lezen ben mij een eindje op weg kan helpen. En wie niet droomt..........