je eigen geluk met dan van anderen is verbonden.
Individueel geluk dat totaal onafhankelijk
van de andere zou zijn, bestaat niet.
Tenzin Gyatso, Veertiende Dalai Lama
Ik wens jou en diegene(n) met wie je verbonden bent veel geluk dit weekend!
Vandaag heb ik de eerste dag gegeven van een nieuwe training
Waarnemen-Inn-Familie-Energie. De deelnemers stapten allemaal redelijk blanco in de training. Als snel kwamen zij tot de conclusie dat het openen van één of meerdere van de waarnemingskanalen voelen, weten, horen of zien niet het probleem is. Het gaat er veel meer om dat je vertrouwt op de trefzekerheid van jouw intuitieve waarneming ook al begrijp je er zelf helemaal niets van en zegt de ontvanger dat de informatie niet klopt.
Lukt het je om voorbij te gaan aan je eigen defensiemechanismen en voel je je vrij om de waarneming te doen ongeacht de reactie van de ander dan heb je toegang tot vele nieuwe gebieden, die de moeite waard zijn om eens te bezoeken.
Soms is mijn creatieve brein zo druk bezig geweest, dat de ene training na de andere op de rol is komen te staan. Als dan de uitvoering nabij is, dan realiseer ik me wat dat te betekenen heeft: programma ontwikkelen, lesmaterialen verzorgen, lunch maken, Bolwerk klaarzetten. Mijn hersenen draaien dan op volle toeren: druk, druk, druk. Af en toe zie ik dan in mijn hoofd door de bomen het bos niet meer. Het gevoel van tijd te kort hebben. En als ik dan maar gewoon ga doen, de ene voet voor de andere zettend, recht op het doel af. Dan blijkt het allemaal erg mee te vallen en heb ik zelfs tijd en ruimte over.
Wat is jouw doel vandaag en hoe brengen jouw voeten je daar?
Een mooie tekst........
Er was heel lang geleden een maanmeisje dat naar de aarde kwam om op een open plek bij de rivier met de dieren te spelen. Een jonge krijger zag haar en werd verliefd op haar. De aardse man beviel het meisje wel. Ze vergat haar hemelse vaderland en stemde erin toe zijn vrouw te worden.
Een jaar later kregen ze een zoon. De jonge krijger was blij, maar zijn vrouw werd steeds ongelukkiger.
Keer op keer vertelde ze haar kind over haar vaderland, de maan. Toen begon ook de zoon te verlangen naar de maan.
Toen de krijger op een dag terugkeerde van de jacht, was zijn tent verlaten.
Zijn vrouw en kind waren met een hemels voertuig naar de maan vertrokken. Wat was men daar blij met hun komst. Maar beneden op aarde huilde de jonge man.
De aardse zoon groeide op en werd een dappere krijger. Maar hij was niet gelukkig.
Ik wil terug naar mijn vader, smeekte hij zijn moeder. Omdat ze van hem hield en zag hoeveel verdriet hij had, liet ze hem gaan. Toen ze afscheid van hem nam, zei ze:
Bedenk wel dat je een kind van twee werelden bent. Terwijl je in de ene wereld leeft, zul je altijd naar de andere wereld blijven verlangen.
Haar zoon ging terug naar de aarde. En wat zijn moeder voorspeld had, kwam uit.
Uit: Hulp uit de Hogere Geestelijke Wereld, Petra Schneider en Gerhard K. Pieroth (ISBN 90-6378-520-8)
Als je er oog voor hebt, dan kun je bij het begeleiden van opstellingen dankbaar gebruik maken van ogenschijnlijke toevalligheden. Zij zijn behulpzaam bij het vinden van de sleutel die nodig is om evenwicht in het systeem te krijgen. Vaak zorgen zij ook voor een speelse dimensie, die je soms als begeleider niet in kunt zetten. Ik zal een paar voorbeelden noemen uit mijn recente dagelijkse praktijk.
Tijdens een opstelling, waarbij het systeem zich niet makkelijk liet ontvouwen, kwam een postbode een pakketje brengen. Zodra hij zijn gezicht liet zien en de ruimte binnentrad ontspande de representanten in de opstelling. Ik had over het hoofd gezien dat er nog een element miste. Ik kon de postbode van dankbaarheid wel om zijn nek vliegen.
Een deelnemer, die een thema uitwerkte over de relatie met haar ouders, vond het moeilijk om haar werkelijkheid bij te stellen. Ze bleef boos en ook wat halstarrig. Op dat moment ging de mobiele telefoon van één van de andere deelnemers. Hij had een ringtone van een kinderstem, die smeekte dat zijn ouders de telefoon opnamen. Er volgde bij de vraagsteller een enorme ontlading. Daarna kon zij voor het eerst haar ouders in de opstelling écht zien.
In een opstelling werd als snel duidelijk dat er iets of iemand in het systeem gemist werd. Zonder te aarzelen bracht ik intuïtief een nieuwe representant in. Zodra deze haar plek gevonden had, viel op dat zij net als de representant van de vraagsteller een zwarte broek, een rode bloes en een zwart vest aan had. Het was dan ook niet verrassend (al kwam dat in de vraagstelling niet tot uitdrukking) dat de vraagsteller in deze opstelling bezig was om een tweelingthema uit te werken.
Bij het doen van een opstelling in de natuur, die ging over het vinden van rust, kregen wij al snel gezelschap van een hond en een kat. Zij trokken steeds naar één van de representanten toe en bleven daar onrustig staan blaffen, miauwen en rondjes lopen, vragend naar streling en koestering. Toen deze representant de juiste positie had gevonden in het systeem, dropen de dieren af en gingen tevreden (zelfs bijna verveeld) rustig in een bosje liggen slapen.
Ik vind het altijd erg ontroerend om dit soort aspecten van synchroniciteit te mogen ervaren. Ik wens je een prettig weekend en ben benieuwd welke "toevalligheden" jou behulpzaam zijn om nieuwe deuren te openen.
In de afgelopen weken heb ik diverse aurareadingen gedaan waarin het thema "zwart-wit denken of voelen" naar voren kwam. De energie in het hartchakra kende nog twee kleuren: zwart en wit. De oorspronkelijke kleuren (in dit geval) groen, blauw en bordeaux-rood zijn door angst en boosheid naar de achtergrond verdreven. In de dagelijkse praktijk ervaren deze personen veel tegenslag, ver weg zijn bij zichzelf, soms depressie en eenzaamheid. De stap om weer kleur toe te laten, vraagt om moed, dapperheid, vertrouwen en onafhankelijkheid. Een hele klus, maar de moeite waard om aan te gaan.
Zoals Frank Boeijen bij mij op een schoolfeest in 1984 al zong: denk niet wit, denk niet zwart, denk niet zwart-wit, denk in de kleur van je hart.
Het feit dat ik dit thema de laatste week meerdere keren ben tegengekomen, betekent voor mij dat mijn hart ook nog wel wat kleur kan gebruiken. Een goede reden om de rest van de middag vrijaf te nemen en lekker te gaan tekenen en schilderen om zo het hart op te vullen met "verse" energie.
Van 1 tot en met 30 november wordt voor de tweede keer de Maand van de Spiritualiteit gehouden. Dit initiatief van de KRO, Uitgeverij Ten Have en Dagblad Trouw staat dit jaar in het teken van "Mijn betere ik". Op 1 november wordt het startschot gegeven in Utrecht met diverse workshops en lezingen waarbij met zang, meditatie, wandelen en praten aandacht besteed wordt aan de ontplooiing van jezelf. Iets voor jou om bij stil te staan (of zijn)? Misschien past het je meer om stil in een hoekje te gaan zitten met één van de boeken uit de inspirerende boekentop 15.
Toen ik in 2001 voor mezelf begon, moest ik het doen met de kennis over ondernemerschap die ik onderweg had opgedaan. In mijn bagage zaten een aantal marketinglessen, een verkooptraining, het werken bij een commerciele organisatie waar ik nauw verbonden was aan de afdeling verkoop, het vanaf de grond opzetten van een detacheringsbureau in een omgeving waar veel ondernemersinstinct aanwezig was en natuurlijk mijn gezond verstand. In het begin maakte ik een businessplan, hield de concurrentie in de gaten, zocht naar gaten in de markt en voerde veel acquisitiegesprekken. Dit alles kostte veel energie en leverde verhoudingsgewijs weinig op. Eigenlijk deed ik wat volgens de wandelganggesprekken een goed ondernemer betaamt. Diep in mijn hart wist ik dat deze werkwijze niet bij mij past. Ik werd er zelfs zenuwachtig van en met knikkende knieën liep ik "mijn" pad (of dat van de ander?). En tja, wie wil er nu een onzekere coach?
Sinds dat ik in 2004 besloot om te stoppen met harde acquistie, de concurrentie niet meer in de gaten te houden en energetisch van binnen naar buiten te werken, keerde het tij. De facetten authenticiteit, uniciteit en werken vanuit passie kregen de ruimte. Mijn diensten verkopen zich in toenemende mate zelf en steeds meer mensen weten de weg naar het Bolwerk te vinden. Al heb ik het zakelijk gezien drukker gekregen, toch voelt het of ik in rustiger vaarwater terecht gekomen ben.
Ik realiseer me dat het klinkt alsof mijn weg nu alleen uit succesen bestaat, maar dat is niet zo. Het blijft een proces van vallen en opstaan, het overwinnen van angsten en ervaren waar mijn voeten mij brengen. Zo ben ik benieuwd waar ik volgend jaar om deze tijd sta en wat dan mijn werkelijkheid is.
Dit schrijvend vraag ik me af hoe de kredietcrisis zich zou ontwikkelen als alle media (TV, krant, internet) de komende maand door wat voor reden dan ook uit de lucht gehaald worden en iedereen zijn eigen koers zou gaan varen.......... Ik ben van mening dat de wereld er dan heel anders uit zou zien...
Nog niet helemaal geland na de training van vorige week in Italie, had ik het voorrecht om vandaag bij mijn vriendin een massage in combinatie met een innerlijke reis te ondergaan. Altijd weer wonderlijk in welke gebieden je dan allemaal terecht komt, via benen, buik en keel, naar vorige levens, mijn kindertijd en het hier-en-nu. Een proces van spanning naar volledige ontspanning. De havik en de adelaar vormden hierbij de wezenlijke natuurlijke krachtbronnen. De uitleg bij de Vogelkaarten (de helende kracht van het vogelrijk) van J. Toerien gaven mij nog een paar sleutelwoorden mee: vol zelfvertrouwen een stap voorwaarts en het juist omgaan met de valkuilen en verleidingen van macht. Toen wist ik het zeker, de reis gaat nog even verder.
Welke vogel vliegt vandaag met jou een stukje mee?
Met deze woorden meldde de "zwerver", de zevende deelnemer, zich vlak voor de start van de training "Systemen In Beweging, Energie In Beeld" in Italie zich aan. Het begin van een bijzondere en enerverende vierdaagse, waarin synchroniciteit, de kracht van de natuur en mystiek hoogtij vierde om ieder steun te bieden bij zijn of haar eigen transformatieproces.
Ik ben er stil van......... Ik neem nog even tijd om alles te laten bezinken en in mijn hart te voelen hoe mooi en afgestemd het leven toch eigenlijk is. 
Vroeg of laat kent iedereen wel momenten in zijn of haar loopbaan die minder succesvol verlopen. Het gaan over een baan die te hoog gegrepen is, minder aansluit bij de aanwezige passie en wensen of zich afspeelt in een context (organisatie, collega's, leidinggevende) die zorgen voor persoonlijke uitdagingen.
Opstellingen kunnen bij dergelijke loopbaanvraagstukken voor verheldering en inzicht zorgen. In loopbaanopstellingen worden naast personen vaak thema's gerepresenteerd. De opstellingen kunnen plaatsvinden met representanten in de ruimte, vloerankers of personen. Mijn ervaring is dat vaak juist de kleine opstellingen veel informatie geven.
Een paar opstellingsvarianten bij loopbaantrajecten:
- jij en je werk
- jij en je compententies (je plaatst dan een aantal blanco representanten en onderzoekt in de opstelling waar deze voor staan
- je huidige baan, een nieuwe baan en datgene wat er tussen in staat
- jij en een aantal loopbaankeuzes (bijvoorbeeld mogelijke nieuwe banen A, B, C)
- jij en je dilemma in je werk
- jij en je leidinggevende
- jij, huidige resultaten en gewenste resultaten
Belangrijk is om je te realiseren dat elk loopbaanvraagstuk herleid kan worden naar het familiesysteem. Ook in je werk ben je vaak bezig om patronen ontstaan in de jonge jeugd te herhalen. Als je jezelf bewust wordt van het patroon, dan kan gewerkt worden aan het doorbreken hiervan.
Veel succes. Ik ga zelf de komende week op een andere manier met mijn loopbaan aan de slag en zal dus even off-line zijn.
Gister was ik via Internet op zoek naar iemand en het bleek een fluitje van een cent. Je kunt je toch bijna niet meer voorstellen hoe vroeger zonder het Internet zo'n zoektocht werkte. En toch werkte het, alleen nu veel sneller en gemakkelijker.
Tijdens het bovenstaande proces kwam ik weer op voor mij onbekende sites, waaronder Spiritueel Netwerk.nl. Een site vol met links naar allerlei verschillende mogelijkheden om met spiritualiteit bezig te zijn: tarot, astrologie, reiki, bioritmes en ga zo maar door. Ik vond het wel een mooie gedachte, hoe iedereen onderweg is, samen of alleen. Onderweg waarschijnlijk naar hetzelfde en ieder kiest zijn eigen pad omhoog (of is het eigenlijk omlaag) met eigen methodieken, eigen paradepaardjes. eigen overtuigingen en een eigen geloof. Je volgt het pad dat je kunt verkopen aan jezelf, wat past in jouw denktrend en ontsteund kan worden door je systeem. Hierdoor ontstaat een wereld van diversiteit en oneindigheid. Je zou er bijna in kunnen verdwalen, terwijl als je het overzicht houdt de verschillen niet zo groot blijken te zijn. Convergeren - divergeren, dualiteit - eenheid, inzoomen - uitzoomen. Een soort achtbaan waar mijn derde oog de neiging heeft om uit de bocht te vliegen.
In het proces van terugschakelen en weer down-to-earth komen, krijg ik een metafoor van een heel groot gebied met vele kronkelpaadjes, waar langs de weg van alles te koop is. Soms gooi je iets in je karretje, soms haal je er iets iets uit. Wie je nu bent, ben je straks niet meer. En om mijn systeem weer helemaal tot rust te brengen, geloof ik dat ik maar even rustig op een stoel ga zitten en met mijn aandacht naar binnen ga. Lekker overzichtelijk, lekker mij.
Ik wens je een mooie tocht toe voor vandaag.
Als je je niet prettig voelt of ervaart dat je niet goed functioneert, dan is de eerste remedie neem fysiek, emotioneel, mentaal en/of spiritueel een andere positie in de context waar dit voor geldt. Het is mijn ervaring dat het bezig zijn met persoonlijke ontwikkeling het steeds makkelijker maakt om vanuit een primaire reactie de juiste plek te kiezen of op tijd bij te sturen. Om een natuurlijk evenwicht te hebben, is het natuurlijk ook belangrijk dat de andere aanwezigen in het systeem tevreden zijn met de positie die zij innemen of "toebedeeld" gekregen hebben.
Ik vind het altijd de grootste uitdaging om daar waar de patronen ontstaan zijn, in mijn gezin van herkomst, mij direct goed te positioneren. Door het overlijden van mijn moeder, het krijgen van aanhang, het ontstaan van een samengesteld gezin en de komst van nakomelingen, kunnen we fysiek nooit meer in de oorspronkelijke samenstelling zijn. Maar één keer per jaar gaan we met de "overgebleven harde kern" een weekendje uit. Zo ook dit het afgelopen weekend waarbij we een stuk van het Pieterpad gelopen hebben. Meestal wordt er wel iets zichtbaar of voelbaar van de oude patronen en de dynamieken die daardoor ontstaan zijn. Gelukkig lukt het ook altijd wel om door openheid, interesse in de ander en zelfreflectie een beetje op te schuiven. Dit jaar zorgden mijn nichtjes van 4 en 6 voor een mooie en grote opening. Vorige week zei de oudste tegen de jongste, jij bent mijn zusje. Waarop de jongste tegen de oudste zei: jij bent mijn grote zus. Toen mijn zus dat verhaal vertelde, wist ik dat ik nog iets te doen had. Ook al ben ik dagelijkse bezig met deze materie, bleek hier mijn blinde vlek te zitten. En voor het eerst sinds jaren (misschien wel 40?!) heb ik vanuit mijn hart mijn zus erkenning kunnen geven voor haar plek en mijn échte positie kunnen voelen en innemen. Wat een cadeau!
Op 15 oktober a.s. vindt de boekpresentatie "De Yinfactor, managers over de menselijke maat" van sociologe Iteke Weeda en Rob Schippers plaats. Zij hebben 200 managers geinterviewd en zo onderzoek gedaan naar idealen en ervaringen op het werk. De uitkomsten wijzen op een nieuw paradigma in managementland, waarbij managementtechnieken gebaseerd op hiërarchie en macht (yang) plaatsmaken voor vertrouwen, intuitie, dienstbaarheid en empathie (yin). De conclusie is dat managers met mannelijke én vrouwelijke kwaliteiten beter functioneren.
Meer informatie over dit boek is te vinden op de volgende websites: weeda.nl en nive.org.
Ik ga dit weekend tijdens een lange wandeling eens onderzoeken hoe het met de yin en yangenergie van mijzelf en mijn familieleden gesteld is. Nu maar hopen dat de weergoden een beetje meewerken anders vrees ik dat één van beide energieën toch echt wel dominant aanwezig zal zijn. Ik wens ook jou een mooi yinweekend toe.
Vandaag stond op de site Inzicht-nu.nl een mooie tekst van Hans Laurentius. Een zoektocht die herkenbaar is voor mijzelf en ook voor de mensen die mijn praktijk bezoeken.
