Heelheidactivatie

Op de site van Janosh staat een mooie en indrukwekkende heelheidactivatie. Als je die een paar dagen achter elkaar doet, dan voel je de beweging in je systeem. De geometrie doet zijn werk. Veel dank aan Janosh voor weer zo'n bijzonder product. Prettig weekend.

Ziel in de ogen kijken

Mensen willen alles doen, hoe absurd ook,
om te vermijden dat zij hun eigen ziel in de ogen moeten zien

Carl. G. Jung

Een goed moment om mijn absurditeiten tijdens het slaapbewustzijn eens onder ogen te zien. Heb begrepen dat Neptunus tot half april voor een ieder gunstig staat om het droombewustzijn optimaal te benutten.

Levenslot

Afgelopen weekend gaf ik samen met Ingrid Dykstra, schrijfster van het boek "Kind en familielot" een workshop in het Bolwerk. Wij kwamen met elkaar in gesprek over het begrip "lot" en de systemische bedoeling van "het buigen voor iemands lot". Al pratend realiseerden we ons dat het gebruik van het woord "lot" van het Duits in het Nederlands in onze taal al snel een bepaalde zwaarte meekrijgt, die wellicht wel met één kant van de medaille verbonden is, maar niet het geheel vertegenwoordigd. Ik ben nog aan het zoeken naar een goed alternatief Nederlands woord dat beter de lading dekt, maar heb dat nog niet gevonden. Ik heb al wel de uitnodiging gevoeld en aanvaard om ook meer de lichte kanten van mijn "lot" en "familielot" te aanschouwen en ervaren. Wat mij betreft een prettige ontdekkingsreis die mijn vleugels weer in ere hersteld.

Talisman: Flower of Life

De meeste mensen weten dat ik niet zo heel erg van de sierraden ben. Je zult eerder een sjaaltje of bufje om mijn nek treffen dan een ketting.
Het zou zomaar kunnen dat er deze Valentijnsnacht verandering in is gekomen. Ik werd door mijn lief verrast met een mooie hanger, genaamd Flower of Life gemaakt door Diane Timmer (www.dianetimmer.com). De hanger gebaseerd op de vijf elementen waarin een turkoois is verwerkt, draagt de spreuk met zich mee: "mijn creativiteit is de sprituele voeding voor mijn ziel" en zorgt voor intuitie en bescherming. Ik weet niet wat het precies is, maar ik voel me vandaag anders, vooral lichter. Wellicht is het een samenloop van omstandigheden, want in mijn droom was ik ook betrokken bij een hele prettige groepshealing. Maar ik houd het er toch graag op dat deze flower of life voor mij werkt als een talisman. Bijzonder fijn om zowel hiermee als met de gever van dit prachtige cadeau zulke goede maatjes te zijn!

Productontwikkeling door opwerken

Toen ik zo'n 12 jaar geleden in de sauzenfabriek werkte, hadden wij altijd een paar sauzen waarin wij konden opwerken. Dit vakjargon betekent dat dit sauzen waren waar restanten of kliekjes in verwerkt konden worden. Zigeunersaus was zo'n voorbeeld.
Deze week wilde ik tomatensoep maken, maar kwam er achter dat ik niet zoveel ingrediënten in huis had. Na wat speurwerk in de koelkast, voorraadschuur en de kelderkast maakte ik van de volgende ingredienten een paprikasoep die wonderbaarlijke lekker is. Zo zie je maar weer uitvindingen worden bij toeval gedaan.

Ingredienten:
- 1 pot gegrilde paprika
- 1 ui
- 1 teen knoflook
- tomatenpuree
- gepelde tomaten
- tomatenpulp
- 1 pot champignons
- bloem
- boter
- harirakruiden
- paprikapoeder
- peper
- zout
- bouillonpoeder
- tuinkers
- ketjap
- gembersiroop

Fruit de uien en knoflook in boter. Bloem erbij, water en bouillon erbij. Alle ingredienten toevoegen aan de kook brengen en gedurende 20 minuten zachtjes laten pruttelen. Blender erop, klaar is kees. Eet smakelijk

Afstemmen

Vanmiddag zei een grafisch ontwerper tegen mij: "hoe kan ik nu weten wat voor iemand dat is en wat voor kleuren en vormen bij hem passen, als ik diegene nog nooit heb gezien".
In Energieland is het niet nodig om een persoon fysiek ontmoet te hebben om toch afgestemd te kunnen zijn. Een eenvoudige oefening in dit kader is de volgende.
Schrijf de naam van deze persoon op een blaadje (meer hoef je niet te weten en eigenlijk is dat zelfs niet nodig). Leg dit blaadje intuitief op een plek in de ruimte. Ga op het blaadje staan en ervaar fysiek, emotioneel, mentaal en energetisch wat je waarneemt. Vraag als je iets bijzonders waarneemt, door naar de betekenis (voorkom interpreteren). Ook kun je innerlijk vragen stellen, in de trend van: "welke kleuren passen bij de persoon op deze plek", "welke vormen horen hierbij". Je zult merken dat het niet zo moeilijk is om waar te nemen en antwoorden te krijgen, maar dat het meer gaat om ook daadwerkelijk te vertrouwen op datgene wat je waarneemt. De kunst van het loslaten van het denken en het toelaten van het zintuiglijke.

Voorbij opgebouwde lijfelijke defensies

Als kind was ik een echte linkspoot, af en toe werd er wel eens een grapje over gemaakt, maar ik was er best tevreden mee. Op de lagere school leek het ineens of er iets mis mee was. Zonder dat ik precies begreep waarom, moest ik rechts leren schrijven. Het werd een soort pen heen en weer gooien, links als er niemand keek - die grip was zo vertrouwd en rechts als ik de kans liep dat de juf mij gade sloeg. Jaloers was ik op één van mijn klasgenoten, die van zijn ouders niet "omgeturnd" hoefde te worden. In een gesprek op oudere leeftijd bleek dat mijn ouders nooit geweten hebben welke struggle ik daarmee had, want voor hun was "links" helemaal oké. Gelukkig was deze ellende in de tweede klas voorbij, toen mocht ik weer helemaal mijn voorkeurshand gebruiken. Het voordeel is dat ik nu bij blessures nog redelijk rechts kan schrijven, al verraden de hanepoten op welke leeftijd ik hiermee gestopt ben. Het nadeel is dat ik merk dat ik op sommige momenten nog steeds een ongemakkelijke motoriek heb - het dan net of mijn hersenen niet helemaal meeschakelen. Als dit gebeurt, bijvoorbeeld als iemand mij vraagt om me te ontspannen, dan kan ik daar niet bijkomen, ik "snap" niet hoe dat werkt (kunnen "ze" dan even vertellen hoe dat moet), er ontstaat een gevoel van onmacht, buitenbeentje zijn en betrapt voelen soms gepaard gaand met verdriet, wat natuurlijk de souplesse niet bevordert. Vandaag ontdekte ik een sessie lichaamswerk gecombineerd met een innerlijke reis, welk defensiemechanisme mijn 6-jarige meisje door dit ene jaartje links/rechtsschrijven fysiek en daarmee ook psychisch opbouwde. Van ineengedoken in mijn eigen cocon, tot kin omhoog en borst vooruit, beide gericht om vooral maar niet te hoeven voelen en me af te sluiten voor de "boze" en "uitlachende" buitenwereld, Wat kunnen ogenschijnlijke onschuldige dingen toch diepe groeven achterlaten. Fijn om vandaag weer een stukje af te mogen pellen en de lijfelijke bevrijding te ervaren. Ga daar lekker vanmiddag, maar hoop ik ook de komende tijd enorm van genieten. Ik wens ook jou een vrij weekend toe.

Afscheid van een fiets

In 1978 was ik mijn lagere schoolfiets ontgroeid en wilde graag een oude "omafiets". Dat was helemaal in. En er kwam vrij snel daarna een omafiets "vrij", maar er was naast mij nog een kaper met rugpijn op de kust. De deal werd: zij de omafiets en ik haar sportfiets met versnellingen.
Toen ik deze fiets te zien kreeg, moest ik een paar keer slikken. Hij was minder "sportief" dan ik verwacht had en wel "oud". Wel een verschil een oude omafiets of een min of meer oude sportfiets. Ik had steeds ruzie met de versnellingen en de handremmen, vooral in de winter toen er veel sneeuw viel. Daarnaast was ik samen met mijn vader meer bezig met sleutelen, dan met fietsen. Erg frustrerend. Gelukkig vonden mijn ouders dat ook en zij zorgden ervoor dat ik met mijn verjaardag een échte, oude Sparta uit 1950 kreeg. Heerlijk met terugtraprem, puur en degelijk. Deze fiets heeft mij op heel veel plekjes gebracht in Nijmegen (middelbare schooltijd), Den Bosch en Maastricht (studententijd) en in Nijkerk en Amersfoort (het meer werkzame leven) en aardig wat (boodschappen)lasten vervoerd. Af en toe een reparatie, soms eens een licht dat het niet deed of een lekke band. De laatste jaren ging hij wat harder achteruit, de remmen deden het niet meer zo goed, er rammelde het een en ander en het licht was definitief gedoofd, maar ik kon en wilde geen afscheid nemen. Ik was zelfs een beetje beduusd toen de fietsenmaker een tijdje geleden zei dat hij geen reparaties meer aan deze fiets wilde doen. Inmiddels stonden er verschillende nieuwe sportfietsen (met handremmen en versnellingen :(, dat worden dit leven naar ik verwacht nooit mijn vrienden) in de schuur en al snapte niemand er iets van, altijd koos ik toch weer voor "het barrel". Afgelopen week bleek iemand wel heel erg verlegen om een fiets te zitten en "leende" mijn fiets uit de achtertuin. Tot op heden is hij nog niet teruggebracht. Natuurlijk snap ik best dat het moeilijk is om de waarde voor mij in te schatten, maar ik vrees dat dit dan toch het definitieve afscheid is geworden. Jammer dat diegene niet even heeft aangebeld voor het lenen van een fiets, waarschijnlijk had ik dan zo één van de moderne sportfietsen meegegeven in plaats van een langzamerhand "levensgevaarlijke" Sparta uit 1950, die ik zo door en door kende!

Starten met 2 opstellingen, eindigen met 1

Vanochtend werd ik in een consult familieopstellingen uitgenodigd tot een experiment. Doordat de vraagsteller eigenlijk twee vragen had, waarbij in het interview geen helderheid kwam op welke manier deze twee zich tot elkaar verhielden en het ook niet goed voelde om ons te beperken tot één van de twee, kreeg ik de impuls om gelijktijdig twee parallelopstellingen te maken; de ene vraag werd op de ene helft van de tafel gemaakt en had betrekking op relaties uit het verleden. De andere vraag werd op de andere helft uitgewerkt en ging meer over het heden. In het midden was ruimte voor creativiteit. Tijdens het uitwerken waren we dan weer met de ene opstelling bezig en dan weer met de ander. Als vanzelf werden we gestuurd. Naarmate de opstelling vorderde kwamen er steeds meer dwarsverbanden. Uiteindelijk eindigde we met één opstelling, waarbij de tekening die onderweg in het creatieve vlak gemaakt werd een belangrijke rol speelde. Een boeiende ervaring vol met healing en wat mij betreft experiment geslaagd!