Broeder- en zusterliefde

De laatste tijd komen er vaker mensen op mijn pad die graag met behulp van een familieopstelling inzicht willen krijgen hoe zij de relatie met een broer of zus kunnen verbeteren. Op het moment van komen bestaat er vaak onbegrip over het gedrag van de ander, verdriet over dat wat er niet is al dan niet gepaard gaand met vooroordelen, afgunst en gevoelens van ongelijkwaardigheid.
Uit de gemaakte opstellingen komt vaak eenzelfde beeld naar voren (dit overigens meestal tot verrassing van de vraagsteller): in de basis zijn de kinderen (de broers en zussen) allemaal op hetzelfde uit. Het gaat over "gezien worden door de ouders en hun liefde krijgen". Als de ouders hier door onderliggende dynamieken niet of beperkt toe in staat zijn, dan ontwikkelen de kinderen beschermingsmechanismen om met dit "gemis" om te kunnen gaan. Deze defensiestrategieeën kunnen echter hele verschillende uitingsvormen hebben. De één trekt zich terug, de ander gaat aandacht trekken, de volgende kiest voor volgend gedrag. Juist deze verschillen maken dat er onderling in de broeder- en zusterliefde ergenissen ontstaan, voortkomend uit verheven of underdoggevoelens, die dikwijls resulteren in een onderlinge verwijdering.
In dergelijke gevallen kun je blijven mopperen op een broer of zus, maar lijkt het zinvoller om de relatie met je ouders te onderzoeken, te onderkennen dat je hierin wellicht "iets" tekortgekomen bent of gemist hebt, je te realiseren dat het gedrag van je broer of zus niet persoonlijk is naar jou, maar gericht op het tekort of gemis in hun eigen ouder-kindband en te constateren dat je broer of zus uiteindelijk op precies hetzelfde uit is als jijzelf: het mogen en kunnen ontvangen van vader- en moederliefde. Ik wens je toe dat deze inzichten en ontboezemingen leiden tot meer broeder- en zusterliefde!